برو ای طبیبم از سر،که خبر ز سر ندارم
بخدا رها کنم جان،که ز جان خبر ندارم
بعیادتم قدم نه،که ز بیخودی شوم به
می ناب نوش و هم ده،که غم دگر ندارم
غمم ار خوری ازین پس،نکنم زغمخوری بس
نظری بجز تو با کس،به کسی دگر ندارم
"ز زرت کنند زیور،به زرت کشند در بر
من بینوای مضطر،چه کنم که زر ندارم؟"
"به من ارچه...