ز دست دیده و دل هر دو فریاد*** که هرچه دیده بیند دل کند یاد
بسازم خنجری نیشش ز فولاد*** زنمم بر دیده تا دل گردد آزاد
***هرچی میکش از دست توئه دل***
همواره دلم به زندگی کافر بود *** انگار که مرگ چاره آخر بود
این درد یتیمی که کشیده است دلم *** زیر سر عشق بی پدر مادر بود