آسمان کویر این نخلستان خاموش و پر مهتابی،
که هر گاه مشت خونین و بی تاب قلبم را
در زیر باران های غیبی سکوتش می گیرم،
ناله های گریه آلود آن روح دردمند و تنها را میشنوم.
ناله های گریه آلود آن امام راستین و بزرگم را
که همچون این شیعه ی گمنام و غریبش، در کنار آن
مدینه ی پلید و در قلب آن...