تنهایی پر هیاهو: بهومیل هرابال
تنهایی پر هیاهو: بهومیل هرابال
من وقتی چیزی را می خوانم، در واقع نمی خوانم.
جمله ای زیبا را به دهان می اندازم و مثل آب نبات می مکم، یا مثل لیکوری می نوشم،
تا آنکه اندیشه، مثل الکل در وجود من حل شود،
تا در دلم نفوذ کند و در رگهایم جاری شود و به ریشه ی هر گلبول...