اي كاش
اي كاش
نمي دانم چرا انقدر به يادم مي آيي
آن روز را
كه با چشم هايي پر اشك
رو در رويمان ايستادي و آهسته با آن دستان پينه بسته از گرد كوله بار اندوخته هايت
تكه گچي از توشه وفا و صميميتت برداشتي
و ناگاه
روي تخته سياهي كه از دعاي خير تو سفيد شده بود
با مهر نوشتي
گاهي
نگاهي...