نتایح جستجو

جویدش گهگاه و ناباور از او جفتش اما سخت تنهاتر از او هر دو در بیم و هراس از یکدگر تلخکام و ناسپاس از یکدگر عشقشان ، سودای محکومانه ای وصلشان ، رؤیای مشکوکانه ای آه اگر راهی به دریائیـــــــم بود از فرو رفتن چه پروائیــــــم بود گر به مردابی ز جریان ماند آب از سکون خویش نقصان یابد آب جانش اقلیم...

به به رو نکرده بودی تا حالا!کاملا موافقم ... میدونم نه اشتباه نمی کنی اینو مطمئن می گم چون یه جمله معروف هم من دارم که میگه:حس هیچ وقت به خطا نمیره! خواهش می کنم...در ادامه حرفامون بود. آها...فکر نمی کنی بهتر باشه یه مدتی تیپ نویسنده هایی که میخونی رو تغییر بدی؟شاید زیاد این مدت کارای سنگین...

غمم از وحش پوسیدن نیست غمم از زیستن بــــــــی تــــــــو در این لحظه پر دلهره است دیگر از من تا خاک شدن راهی نیست حمید مصدق:mad:

امیدوارم هر چند که...

ایهام داشت...! تعبیر متفاوت...توحسش می کنی بهتر میدونی در گریز این لحظات پر شتاب شبانه که به غفلت آن سوال بی جواب گذشت دیگر حتـــی فرصت دروغ هم برایم نمانده است!! پناهی

میان مــــــــا و شــــــــما حاجت رسالت نیــــــــست چون انقطاع نباشد چه احتیــــــــــــــــــــــــاج رسول؟ خواجوی کرمانی

آره.....ولی اگه رسیدنی در کار نباشه چی؟!بهتر فکر کنیم دیر رسیدیم تا اینکه...! در ادامه بازم مرســـــــــی

زندگی شفاف...! اگه از خط جدل رد شدی که باید الان تو عین آرامش باشی...!؟ جدی؟ بهترین تعبیر برای بعضی لحظه هامه!

ربط ما و تو نهان تا به کی از بیم رقیبان گو بداند همه خلق ما ز تـــــــــو و تو زمایـــــــــی فروغی بسطامی

همه عمر دیر رسیدیم...!

فکر کنم بفهمم چی میگی:در دلم یک جدال بر سر هیــــــــچ ؟!

ای زندگی تاب و توانم همه تو جانی و دلی ای دل و جانم همه تو تو هستی من شدی از آنی همه مـــــــــن من نیست شدم در تو ازآنم همه تــــــــــــو مولانا

دلت ضد حال نخوره رفیق...با تشکر و بی تشکر پایه اوجتیم:دی مرســــــــــــــــــــی

چرا...میتونه باشه!گم که شد از دست هم میره!

دل هر که صید کردی نکشد سر از کمندت نه دگر امید دارد که رها شود ز بندت

تو برون خبر نداری که چه می رود ز عشقت به در آ اگر نه آتش بزنیم در حجیبت

سلام به رقیب و رفیق خودم...

سلام...ممنون چی شد؟!پیدا شد؟

تو چسان می گذری غافــــــــل از اندوه درونم بی تو من در همه شهر غریبم صید افتاده به خونم بی تو کس نشنود از این دل بشکسته صدایی برنخیزد دگر از مرغک پر بسته نوایی هما میر افشار

من بر تو دل بستم،دریغ از دل که بستم افسوس بر من گوهر خود را نشاندم در پای بت هایی که باید می شکستم در من غم بیهودگی ها میزند موج در تو غروری از توان من فزونتر در من نایزی می کشد پیوسته فریاد در تو گریزی می گشاید هر زمان پر حمید مصدق