نتایح جستجو

پر رووووووووووو تو از اول کجا آدم درستی بودی؟ یه جوونی بودی سر به هوا و علاف....با ما که گشتی درست شدی... آره بابا یکی دو سالی میشه ازدواج کرده....فلز خراب برا همه تاپیک زد،نوبت خودش که شد جیم زد... نگفتی هنوز سیرجانی؟

خوشم میاد کلا کاسبی...سر آدم شدنم معامله میکنی... :دی حالا مواظب باش اسب مراد یهو خر نشه جفتک نزنه،ننذازتت زمین.... یعنی دیوونه ی این طبع شعرتم... بیا،نشد ما دو کلوم با تو حرف بزنیم نری جاده خاکی...منحرفففففففففففف.... بی تربیت... :دی (عامو دلم برا همین جفنگ گویات تنگ شده بود)

یعنی آدم نمیشی تو... :دی گفتم زن و بچه دار شدی حتما پیشرفتی تو احوالاتت رخ داده اما زهی خیالل باطل...:biggrin: اولندش،کینه ایییییییییییییییییی....چقد این 400 کیلومتر کذایی رو میکوبونی تو سرم؟! خو الان قرار بذار،حتما میام... دومندش،دختر عمه م بی معرفته،چیکار عمه م داری بنده خدا؟! سومندش،بله که...

خواهش میکنم... :دی معلوم میشه کجایی؟هنوز سیرجانی؟

ایول...زدی به هدف... :دی ناصر سیبیل قشنگ میشناسی؟

بازاری میخوام باهات حساب کنم اونم خشکه... :دی با ساعات خواب:خیلییی بدون ساعات خواب:خیلییی :دی

با ساعات خواب یا بدون ساعات خواب؟

بلی... :دی خوش بگذره حسابی.... اینا همش برات میشه خاطره... :دی

ها عامو مشخصه کاملا رد کردی... :دی چه خبر از سربازی؟ چند ماه خدمتی کچل؟

تو آدم بشو نیستی،ولی من آدمت میکنم.... :دییی

علیک سلام آقا محسن... :| حالا چی شده اینقد رسمی؟ واعجبا داره... :دی

دیشب که بازار گپ و گفت دوستانه گرم بود و سخن از زرنگی و معانی مثبت و منفی آن می‌رفت. یکی از حضرات تذکر داد که: تفاوت بسیاری است میان کسی که زرنگ است و آن‌که خویش را زرنگ می‌انگارد! این اشاره، من را با یاد مضمون نامه‌ای انداخت که رنه دکارت در ژانویه‌ی 1646 به الیزابت نوشته است.خالی...

مردم گدا نیستن....ولی وقتی برنامه و سیستمی که پیاده میکنن،گدا پروری باشه،عملکردیم که نتیجه ش میشه(مردم) در همون راستاست...

وقتی ملت رو گدا پرور کنن،دیدن همچین صحنه هایی هم خیلی عجیب و دور از ذهن نیست...!

به روی چشم....:)

ممنون از محبتتون... چشم،ان شاالله...

سلام... هم حمایتی بود هم انتقادی... :دی

چشم حتما...ناب نوشته که نداریم اما خط خطی های ذهنیمون رو اونجا مینویسیم...:) ممنون بابت عکس...خیلی قشنگه

ان شاالله که یه نمره تاپ میگیرین...

مقدمه از دکتر مجید مددی برگردان از فرانسه: فرشاد نوروزی این مقاله ترجمه ای است از مصاحبه نشریه la quinzaine littéraire با گئورگ لوکاچ که در شماره ۱۷ آن به چاپ رسیده است. مصاحبه از: Naim Kattall فایل کامل این متن بصورت word