نتایح جستجو

مدتهاست قهوه بوميكنم... شايد! عطر تنت از سرم بپرد..

در سقوط هم می توان سهمگین،باشکوه،با صلابت و زیبا بود این را آبشار به من آموخت

حتے ديگر نميخواهم آرزويت باشم...!! آرزو ميكنم او، آرزوـے تو باشد و آرزوـے او، ديگرـے...!!

دلم شعری می خواهد برای بودنت ... بوییدنت ... نمی دانم چند وقتی است ... واژه هایم را گم کرده ام ردیف هایم نامرتب اند قافیه که هیچ ... بی وزن هم شده ام !!! همچون بهاری که سپری شد ... اما ... اما هنوز دلی دارم که برای تو می تپد ... و چشمانی که تورا می جوید و هیچ نمی یابد جز تنهایی و من ...

آسمان ابری است ... هوای اتاق سنگین ... دیوارها ... تنهایی ام را فریاد می زنند ... و شب ... با سکوتی کر کننده ... خواب را از چشمانم دزدیده است دلم ... هوای با تو بودن دارد و ... تو نیستی باز ... در آغوش می کشم خاطراتم را

شاعری را ... در چشمان معصومانه ات در کلام بی ریایت در حضور بی پایانت و همچون سادگی ِ کودکی که در تابستان طلب باران می کرد حس کرده ام دوری از من اما من امروز به بودنت دلگرم خواهم بود دل بسته ام همچون کودکی ام به عروسک دختر همسایه دل خوشم به بودنت حتی در کنار او ...

بهار نزدیک است افسوس این دلِ بی تاب نه توان شکفتن دارد ونه توان دلدادگی شب های سردِ زمستان را بی آغوش گرم تو به صبح رسانده است تن رنجور ِ من پای آن کرسی خاطره ها لابه لای عکس های تهی من و این دل آشفته بهار آمدنت را چشم انتظاریم تا صبح ِعدم ای نگار من ای یگانه ترین نگار من بهار...

بُگذار ساده بگویَمت همین خُنکای نفس هایت همین که گاه به گاه ِ نگاهِ گرمت را به چشمانم می دوزی دوستت می دارم همین سکوت ِدستانت در ازدحام تن های عریان طنین صدایت را که گاهی دیوانه می خوانی ام دوست می دارم چشمایت را ببند من این سکوت ِچشمانت را دوست می...

آن روز که همه به دنبال چشم زيبا هستند، تو به دنبال نگاه زيبا باش

پرنده با انبوه حسرت در قلب خود؛ به تنگ ماهی خیره شده و می گوید: تو که سقف قفست شکسته، پس چرا پرواز نمی کنی؟

دل آدم ...چه گرم می شود گاهی ساده... به یک دلخوشی کوچک... به یک احوالپرسی ساده... به یک دلداری کوتاه ... به یک "تکان سر"...یعنی...تو را می فهمم... ... به یک گوش دادن خالی ...بدون داوری! به یک همراهی شدن کوچک ... به حتی یک همراهی کردن ممتد آرام ... به یک پرسش :"روزگارت چگونه است ؟" به یک دعوت...

تمام آرزوهای منی ، کاش ...یکی از آرزوهای تو بودم ...

بر لب جوی فراموشی تو بوته ای می روید من تو را مثل ذرات هوا می خواهم کوه در حسرت یک جرعه طنین من تو را مثل صدا می خواهم تو به من نزدیکی مثل خورشید به گل مثل تصویر به آب مثل آواز قدم های دو همراه به پل با صدای تو نمی ترسم از این تاریکی من تورا مست و رها می خواهم مثل یک تکه ی ابر در...

به حرمت نان و نمکی که با هم خوردیم... نان را تو ببر که راهت بلند است و طاقتت کوتاه نمک را بگذار برای من... که می خواهم این زخم همیشه تازه بماند !

آنکه دائم هوس سوختن ما میکرد کاش می آمدو از دور تماشا میکرد

فقط کافیــست پای تـــــ❤ــــو در میان باشـــد نمــی دانی برای تـــــ❤ــــو مرد بودن چـــه لذتــی دارد

تنها مانده ام در روزگاری که شیرینی نیست تا برایش فرهاد شودم ، همه تلخند ...