زیر دووش به کاشی های حموم خیره میشی.. غذاتو سرد می خوری.. ناهار ها نصفه شب، صبح ها ؛ شام! لباسهات یه جووریه انگار بهت نمیان ساعتها به یه آهنگ تکراری گووش می کنی و هیچ وقت آهنگو حفظ نمیشی!شبها تاصبح بیداری و فکر میکنی... تنهائی از تو آدمی میسازه؛ که دیگه شبیه تو نیست...!! قسمتی از زندگی این روزها :