نتایح جستجو

رفتید گویا... شبتون زیبا... :gol:

منظور من این بود که آدم برای قبول یا رد مسئله ای، ابتدا به قلبش رجوع کنه و به ندای قلبش در مورد اون موضوع گوش بده، اون وقت مطابق عقل در موردش تصمیم نهایی رو بگیره. تموم. قبول ندارین؟

بله، مسلمه که هر دوش باید به موازات هم باشه. اما من ایمان دارم که اول درک قلبی صورت میگیره بعدش پای منطق میاد وسط.

من عقیده دارم بدون درک و حس یک مفهوم، اون مفهوم هیچ وقت درک نمیشه. حتی اگه خود طرف بگه درک کردم، حرفش تو خالی ست و شک نکنید که به اون مفهوم عمل نخواهد کرد!

سلام. ممنونم از درخواستتون. :gol:

:redface: :gol: خب آخه این هم ازون چیزاییه که گوش کردنی نیست. حس کردنیه.

منم از سیاهی بیزارم. از شعر سیاه... داستان سیاه... حتی لباس سیاه! یه مدت میخواستم هر طور شده چند تایی ترانه سیاه بگم، نشد! نمی تونم! با تنها رنگی که هیچ میونه ی خوبی ندارم سیاهه! شمام کار خوبی میخونی سراغ سیاه نویسی نمیری. چیه، آدم باید اگه میتونه به دیگران امید انتقال بده، نه اینکه حالشونو...

شبتون پر ستاره:gol:

ایشالا... میتونین، چرا نتونین؟ اینهمه سوژه، شکارشون کنین و داغ داغ بچسبونین به کاغذ... چی گفتم؟!!! :redface:

چه خوب که اینجا مینویسین. من غیر از کاغذا و دفترام جای عمومی راحت نیستم بنویسم. :redface: به به... عالیه. امیدوارم وقتی نوشتید بدین منم بخونم داستان کوتاه شما رو. :w05:

خواهش میشه... هر وقت میام باشگاه به صفحه ی شما سر میزنم و نوشته های صفحه تونو با دقت میخونم. اغلب دلم میخواد تعریف کنم ولی خب اگه هر دفعه تعریف کنم، تعریف کردنم لوث و تکراری میشه و صادقانه به نظر نمیاد، ولی بدونید در هر صورت شما نوشته هاتون واقعا خالصانه و زیباست...

این نوشته ی قبل کامنت من، چه زیباست. خودتون نوشتین؟

سلام داش بهنام جونم، خوبم شکر. تو چطوری؟ خوش میگذره؟

نههههههه... باور کنید نامه های من به خدا شبیه همون هایی هست که گفتید برای عشق نوشته میشه! تازه خیلی هم پر شور تر و شوریده تر! چرا خب دعا و درخواست هم دارم اما اول با کمال میل، یه طومار عاشقانه مینویسم براش، بعد اون آخر ماخرای نامه، اگه حوصله و روشو داشتم با لحن شوخ و شیرین زبونی و لوس کردن خودم...

بله گفتم. خودم کسی هستم که از دید عرفانی به مسائل نگاه میکنم، عقاید و سلیقه ی عرفانی دارم... برای من تعریف زیبایی از بیخ و بن با اونچه که به عنوان تعریفش باب شده متفاوت هست. در حقیقت، پست اولم رو خیلی خیلی شخصی و خالصانه از چشم خودم نوشتم... اما از اونجایی که دلیل نداره همه یکجور ببینند...

دوست صمیمی من چهره اش بسیار بسیار زیباست. اینقدر که بدون هیچ نوع آراستنی از همه زیباتره. سالها و ساعت های طولانی با هم بودیم. وقتی پسرهایی که از ظاهرشون خوشش نمیومد بهش ابراز علاقه میکردند(حتی پولدار)، بدش می اومد و خیلی لجش میگرفت. میگفت واقعا چی فکر کرده که با این ظاهرش میاد با من حرف...

:w40:

خواهش میشه نی نی خانومی. من عاشق نی نی هام. :child: :heart:

[IMG]

حق با شماست! دنبال همسر زیبا بودن در مراحل اول عیب به نظر نمیاد، بلکه ایراد این معیار وقتی خودش رو نمایان میکنه که این حقیقت رو انکار نکنیم: همیشه و همیشه کسانی پیدا میشن که ظاهر خیلی شاخص تری از همسر آدم دارن. و کسانی که چهره ملاکشون هست احتمالش خیلی پایینه که بعدا بتونن کنار بیان با این...