نتایح جستجو

تا مرگ رسیدیم و به سویی نرسیدیم ما را به کجا می برد این پرت حواسی؟

تا جایی که من می دونم کانفورمیشن مشخصی دارن، مگه اینکه تحت شرایطی کانفورمیشن تغییر کنه. توی این یه مورد سلولی خیلی بهتر از بیوشیمی توضیح میده براتون. مثلا در مورد پروتئین های کانالی که به طور عادی بسته اند، اتصال پروتئین به یه ماده باعث تغییر کانفورمیشن اون و در نتیجه باز شدن کانال میشه. در مورد...

سپاس از پست زیباتون اما این شعر بر خلاف تصور خیلی ها از خسرو گلسرخی نیست و شاعرش شهریار دادوره! داریوش هم اونو دکلمه کرده.:gol: این بخش هم توی شعر هست؛ دقیقا قبل از قسمت آخر یعنی " گیرم که میکشید، گیرم که می برید..." گیرم که باد هرزه ی شبگرد با های و هوی نعره ی مستانه در گذر باشد با صبح...

مادرم گفت دل نبند و برو! هر کجا روی نازنینی هست! آه مادر! دلم ز دستم رفت، ختم امن یجیب می خواهم پدرم گفت: بچه جان بس کن! حرف های عجیب می شنوم آه آری پدر! عجیب... عجیب... خاطرش را عجیب می خواهم

به نظرتون بهتر نیست موقع ارسال یه پست یه نگاه به عنوان تاپیک هم بندازید و هر جایی ارسالش نکنید؟!

این ویراست 5 م کتابه: http://s8.picofile.com/file/8330436384/33_Microbiology_presscott.pdf.html

سلام ویراست پنجمش رو دارم. اگه به دردتون میخوره تا بذارم. * از اونجایی که این تاپیک برای کتاب نیست، توی تاپیک دانلود کتابهای فارسی و لاتین میذارمش.

تو خواهی رفت! دیگر حرف چندانی نمی ماند چه خواهی گفت با آن کس که می دانی نمی ماند؟

آخر قصه هر بچه پلنگی این است: پنجه بر خالی و در حسرت ماه افتادن

چه شعر سنگینی! دلم گرفته! از این ساده تر چه باید گفت؟ کنار پنجره با چشم تر چه باید گفت؟

ای کاش آن شب دست در مویش نمی برد زلفش که آمد روی پیشانی دلم رفت

در من هزار خاطره آتش گرفته است حالم از این هوای مشوش گرفته است

عجب شعر خوبیه این شعر! یه لحظه اومدم "من درد دارم" رو بنویسم! می ترسد از هر کوه، از هر گردنه، هر پیچ سر کاروان کاروانی که طلا دارد

تا به کی خیره به بی رهگذری زل بزنم هی به دیوانگی خواجه تفأل بزنم؟

یک شب برایش تا سحر گلپونه ها خواندم تنها به لبخندی مرا دیوانه می دانست

تو ماهی و من ماهی این برکه کاشی اندوه بزرگی ست زمانی که نباشی