کسی که از صدا میگفت، به لب مهرسکوتم زد
مرا بالای بالا برد، ولی سنگ سقوطم زد
چهها گفتند و نشنیدم، بدی کردند و بخشیدم
ز تیغ اشکم ریخت، ولی من باز خندیدم
سکوتم حرفها دارد، ولی چشم و دهان بستم
ببین ای خوب دیروزی، کجا بودم کجاهستم . . .
آدمی اگر فقط بخواهد خوشبخت باشد به زودی موفق میگردد
ولی او می خواهد خوشبخت تر از دیگران باشد
و این مشکل است
زیرا او دیگران را خوشبخت تر از آنچه هستند تصور میکند.