نتایح جستجو

من و تو اون دو نا كاجيم عزيزم دو تا رفته به تاراجيم عزيزم بگو پرونده ما رو ببندند منو تو هر دو اخراجيم عزيزم.

رنگين كمان رو مي بيني چون بعد بارون دنبالش مي گردي. خدا رو هم مي بيني اگه بعد بارش نگاهت و پاك شدن دلت دنبالش بگردي.

هر چه مي خواهي ببر فكر ترم را پس به بر زمين افتاده ام بال و پرم را پس بده هر چه مي خواهي بگو از عشق اما دم نزن مرد و مردانه بيا انگشترم را پس بده.

خدا هست، همه جا، توي هر چيز قشنگي كه بهش نگاه مي كني حضورش موج مي زنه. پس هرچيز قشنگي كه بكشي مي تونه نشوني از خدا باشه. قشنگ ترين چيزي كه به ذهنت مي رسه چيه؟! شايد يه نواي موسيقي زيبا.

در اين شهر بسيار گم كردمت همين تازه انگار گم كردمت.

هر روز مي پري وسط آرزوي من بال از كجا رفيق تو كه پر نداشتي.

دردهاي من جامه نيستند تا ز تن در آورم چامه و چكامه نيستند تا به رشته سخن درآورم نعره نيستند تا ز ناي جان برآورم دردهاي من نگفتني دردهاي من نهفتني است دردهاي من گرچه مثل درد مردم زمانه نيست درد مردم زمانه است مردمي كه چين پوستينشان مردمي كه رنگ روي آستينشان مردمي كه نامهايشان جلد كهنه...

ديروز نازنين كوچولوي ما ازم خواست براش خدا رو نقاشي كنم تا اون رنگ كنه.خيلي فكر كردم چي بكشم ولي در نهايت يه صفحه سفيد تحويلش دادم و بهش گفتم رنگش كن. متعجب نگاهم كرد و بهم گفت چه جوري رنگ كنم؟! بعد توي احساس بچه گانه اش هر چي مداد خوش رنگ داشت برداشت و رنگهاي زيبايي رو نقاشي كرد كه دارن لبخند...

غربت ديرينه ام را با تو قسمت مي كنم تا ابد با درد و رنج خويش خلوت مي كنم رفتي و با رفتنت كاخ دلم ويرانه شد من دراين ويرانه ها احساس غربت مي كنم.

ديروز برايم نوشتي : من هنوز منتظرم...send to…?! ومن امروز بارها از خودم پرسيدم چگونه به تو بگويم كه مي خواهم باورت كنم! فردا كه بيايد جوانه ام گل مي دهد شايد ديگر منتظرت نگذارم.

در طالعت ستاره زياد است، ماه نه!! در طالعت ستاره زياد است، ماه نه!! در طالعت ستاره زياد است ، ماه نه! گاهي شكست هست ، ولي اشتباه نه چشمت هميشه منتظر چيز تازه ايست چيزي به روشني يك نگاه ، نه دستت به دست كوچكم اما نمي رسد قلبت به خلوت دل تنگ من ، آه! نه من قسمتت نبوده ام اين را قبول كن در...

گاه مي انديشم خبر مرگ مرا با تو چه كس مي گويد! آن زمان كه خبر مرگ مرا از كسي مي شنوي روي خندان تورا كاشكي مي ديدم شانه بالا زدنت را بي قيد و تكان دادن دستت ، كه مهم نيست زياد كاشكي مي ديدم.

در انتظار تو چه كودكانه چشم دوختم به صفحه نمي دانم چه رنگي دفتر خاطره هايم آخر! هنوز ياد نگرفته بودم كه خاطره ها آرامگاه يادهايست كه هرگز بر نمي گردند.

ديشب غزلي سرود، عاشق شده بود با دست و دلي كبود ، عاشق شده بود افتاد ، شكست ، زير پاها له شد آدم كه نكشته بود عاشق شده بود.

آنچه اتفاق افتاده را باور كن آنچه اتفاق افتاده را باور كن حرفهايش را نمي فهميدم فقط مي دانستم كه قشنگ حرف مي زند براي درك همه نوشته هايش دريا كه نه اقيانوس هم كم بود. هنوز هم گاهي نمي دانم چه مي نويسد؟! براي كه مي نويسد؟! و مخاطب مهربانيهايش كيست؟! مهربان ديرينم! براي تو نمي بارم ولي مي...

هنوز هم نمي فهمم كه چرا در انتظارش اينجا فرسنگ ها دورتر از او آرزويش مي كنم. همه بهشتيان يادگاري هايشان در زمين را به اين زودي فراموش مي كنند؟!!!

عقربه ها به كدام اميد تكرار مي شوند؟! سال هاي مكرر و ناپايان سوختي و ساختي ديروز انتهاي بيست و اندي سال بود و تو با كوله باري تلخ و شيرين آينده ي زيبايي را تجربه خواهي كرد. به همراه همه ي آنهايي كه با تو پرواز را مي آموزند. و آرزو مي كنم همه لحظه هاي از دست رفته ات تو را ببخشند.

معركه بود.مدتهاست جمله اي به اين اندازه روم تاثير نذاشته بود .

چشمانم را كه بستم تو شروع شدي جريان پيدا كردي عبور بي معني شد خورشيدي نگاهت كه تابيد چشمان بسته ام نا بينا شد حالا خودم معتقدم تاريكي محضي مرا گرفته است ولي ديگر كمي دير شده براي باز كردن چشمانم.

همه موضوع را در مورد من مي دانند ولي مي گويند: هيس! پيش خودمان بماند بهتر است. و حالا مي خواهم كلاغ شوم و... و... و... " سرتان را درد نياورم! سرطان دارد و مي ميرد. "