نتایح جستجو

ممنون که گفتی

داداش ، با توجه به behtashk البته خودم هم شک داشتم درستش چیه (من شرمنده ام از این بابت) پس عکس چی شد آقا بهتاش

دل با اميد وصل به جان خواست درد عشق آن روز درد عشق چنين بي‌دوا نبود از من گذشت و من هم از او بگذرم ولي با چون مني بغير محبت روا نبود

در آستان مرگ که زندان زندگيست تهمت به خويشتن نتوان زد که زيستم پيداست از گلاب سرشکم که من چو گل يک روز خنده کردم و عمري گريستم

دوران کودکی پاولینگ «لینوس کارل پاولینگ» Linus Carl Pauling یک زیست شیمی‌دان آمریکایی است که در سال 1910 میلادی متولد شده است. وی در یازده سالگی به جمع‌آوری حشره‌ها پرداخت و این امر ، او را به خواندن کتاب حشره شناسی کشاند. ورود پاولینگ به وادی شیمی پاولینگ در 13 سالگی در کتابخانه خانوادگی...

البته اون قسمت جایزه اش عالی تر

منم از بهتاشک ممنونم ، پیشنهاد ش عالیه جوابتون درسته آقا بهتاشک ، عکس بعدی با شما

در وصل هم ز عشق تو اي گل در آتشم عاشق نمي‌شوي که ببيني چه مي‌کشم ديشب سرم به بالش ناز وصال و باز صبحست و سيل اشک به خون شسته بالشم پروانه را شکايتي از جور شمع نيست عمريست در هواي تو ميسوزم و خوشم خلقم به روي زرد بخندند و باک نيست شاهد شو اي شرار محبت که بي‌غشم باور مکن که طعنه‌ي طوفان...

اگر آن ترک شيرازي به دست آرد دل ما را به خال هندويش بخشم سمرقند و بخارا را اگر دشنام فرمايي و گر نفرين دعا گويم جواب تلخ مي‌زيبد لب لعل شکرخا را

اي باد اگر به گلشن احباب بگذري زنهار عرضه ده بر جانان پيام ما گو نام ما ز ياد به عمدا چه مي‌بري خود آيد آن که ياد نياري ز نام ما

ترسم اين قوم که بر دردکشان مي‌خندند در سر کار خرابات کنند ايمان را يار مردان خدا باش که در کشتي نوح هست خاکي که به آبي نخرد طوفان را

نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت متحيرم چه نامم شه ملک لافتي را

نابهنگام زند نوبت صبح شب وصل من گرفتم که بهنگام چه خواهد بودن چند کوشي که به فرمان تو باشد ايام نه تو باشي و نه ايام چه خواهد بودن گر دلي داري و پابند تعلق خواهي خوشتر از زلف دلارام چه خواهد بودن

من از آن سياه دارم به غم تو روز روشن که تو ماهي و تعلق به شب سياه داري تو اگر به هر نگاهي ببري هزارها دل نرسد بدان نگارا که دلي نگاهداري

در دیاری که نیست کسی یار کسی یارب ای کاش نیافتد به کسی کار کسی

اي دل شباب رفت و نچيدي گلي ز عيش پيرانه سر مکن هنري ننگ و نام را در عيش نقد کوش که چون آبخور نماند آدم بهشت روضه دارالسلام را

دل عالمي بسوزي چو عذار برفروزي تو از اين چه سود داري که نمي‌کني مدارا همه شب در اين اميدم که نسيم صبحگاهي به پيام آشنايی بنوازد آشنا را

هر که را خوابگه آخر مشتي خاک است گو چه حاجت که به افلاک کشي ايوان را

من از آن حسن روزافزون که يوسف داشت دانستم که عشق از پرده عصمت برون آرد زليخا را

ایشون یک زیست شیمی دان و برنده جایزه نوبل هستند