سالها بعد یاد تو از خاطرم خواهم گذشت،
ونخواهم دانست کجایی...
اما آرزوی من برای خوشبختی تو،
تورا در خواهد یافت...
واحساس خواهی کرد،
اندکی شادتر واندکی خوشبخت تری
ونخواهی دانست که چرا.....
من مثبت اندیش هستم!
از دل غم ها دلیلی می یابم برای شاد زیستن.
نه با انکار بدی ها و سر زیر برف کردن!
که اگر غیر از این باشد...
خیالباف خواهم بود،
نه مثبت اندیش!