زمستون, تن عریون باغچه چون بیابون...
زمستون تن عریون باغچه چون بیابون
درختا با پاهای برهنه زیر بارون
نمیدونی تو که عاشق نبودی
چه سخته مرگ گل برای گلدون
گل و گلدون چه شبها نشستن بی بهانه
واسه هم قصه گفتن عاشقانه
چه تلخه, چه تلخه باید تنها بمونه قلب گلدون
مثل من که بی تو نشستم زیر بارون...