تردید کردن آغاز آگاهی است. اما تردید در همه چیز نه معنا دارد نه ممکن است. شک کردن در همه چیز امری تصنعی است. در پارهای چیزهای خاص میتوان و باید تردید کرد؛ در چیزهایی که مثلث «حقیقت، خشونت و تقدس» را میسازند. هر جا یکی از این سه روی آورد، باید در بنیاناش شک کرد. آگاهی بیش از آنکه دستیابی به...
تردید کردن آغاز آگاهی است. اما تردید در همه چیز نه معنا دارد نه ممکن است. شک کردن در همه چیز امری تصنعی است. در پارهای چیزهای خاص میتوان و باید تردید کرد؛ در چیزهایی که مثلث «حقیقت، خشونت و تقدس» را میسازند. هر جا یکی از این سه روی آورد، باید در بنیاناش شک کرد. آگاهی بیش از آنکه دستیابی به...
تردید کردن آغاز آگاهی است. اما تردید در همه چیز نه معنا دارد نه ممکن است. شک کردن در همه چیز امری تصنعی است. در پارهای چیزهای خاص میتوان و باید تردید کرد؛ در چیزهایی که مثلث «حقیقت، خشونت و تقدس» را میسازند. هر جا یکی از این سه روی آورد، باید در بنیاناش شک کرد. آگاهی بیش از آنکه دستیابی به...
تردید کردن آغاز آگاهی است. اما تردید در همه چیز نه معنا دارد نه ممکن است. شک کردن در همه چیز امری تصنعی است. در پارهای چیزهای خاص میتوان و باید تردید کرد؛ در چیزهایی که مثلث «حقیقت، خشونت و تقدس» را میسازند. هر جا یکی از این سه روی آورد، باید در بنیاناش شک کرد. آگاهی بیش از آنکه دستیابی به...