جونم الميرا جون؟!!
ب يادت ب داداشم كفتم تپل
(ببخش اون ور جواب ندادم)
ب يادت ب داداشم كفتم تپل
(ببخش اون ور جواب ندادم)
-
کوپس؟
شیما .. سعی میکنم یادم بمونه
پیر شدیم دیگه .. شوما ببخش
ممنون
انشالله هر کجا هستی زمان و نیاز تو باشی
سلام آجی که هنوز اسمت رو نمیدونم :دی
مرسی مرسی
شما خوبین ؟؟
لطف کردین
زنده باشین
ﮔﺎﻫـــــﯽ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟـــــﻢ ﻫﻮﺱ ﺷﯿﻄﻨﺖ می کند
ﺍﺯ ﻫﻤـــــﺎﻥ ﺷﯿﻄﻨﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮎ ﺣــــــﺮﻑ ﺗﻮ ﭘﺸــﺖ ﺑﻨﺪ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ که بگویی:
ﻣﮕﻪ ﺩﺳﺘـــــﻢ ﺑﻬــــﺖ ﻧﺮﺳـــــﻪ . . .
من ک قرمز تر شدم با این عکست
ووووووی
آخا من خلمز شدم....
ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮﻗﻊ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﻫﺎﺕ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺷﻪ،
ﭼﻮﻥ ﺗﻮ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺧﻮﺑﯽ ؛
ﻣﺜﻞ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺗﻮﻗﻊ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﯾﻪ ﮔﺮﮒ ﺗﻮﺭﻭ ﻧﺨﻮﺭﻩ،
ﭼﻮﻥ ﺗﻮﺍﻡ ﺍﻭﻧﻮ ﻧﻤﯿﺨﻮﺭﯼ !..
" ﺍﻝ ﭘﺎﭼﯿﻨﻮ "
موهایت را
خیس که می کنی
حضورت
قلبم را
دستپاچه می کند
آنقدر...
که دیگر از عشق
جز نفس
هیچ نمی خواهم!
من هر شب
یک قصه از تو را
می خوانم!
یک فصل از تو
نو می کنم!
و در گرگ و میشِ اتاق
به واسطه ی نگاهی
پرستوی دستانم را
به سرزمین اندامت
کوچ می دهم!
فقط...
یک شمع دیگر نخواب
تمام عمر
ماه و ستاره ات
می شوم!
"امیر ساقریچی"
اره شیرینه و دوووس داشتنیه مثه برفای خودمون
لامصب نیستا
وووي آيه داداشي چخده شيلين شدن....
ﭘﺴﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﻬﺶ ﺍﺱ ﺍﻡ ﺍﺱ ﻣﯿﺪﯼ :
" ﺣﻮﺻﻠﻢ ﺳﺮ ﺭﻓﺘﻪ "
ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯿﺪﻩ : ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪﯼ ﺧﺒﺮﻡ ﮐﻦ؛ﻣﻮﻫﺎﺗﻢ ﻧﺮﯾﺰ ﺑﯿﺮﻭﻥ ....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ﻻﻣﺼﺐ ﻣﺮﺩ ﺯﻧﺪﮔﯿﻪ !!!
اینووووو وووووی
ﮐﺎﺭ ِ ﺭﻭﺩ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﺳﺖ
ﮐﺎﺭ ِﺑﺎﺩ، ﺁﻣﺪﻥ
ﮐﺎﺭ ِﻋﺸﻖ، ﺑﺮﺩﻥ ﺍﺳﺖ
ﮐﺎﺭ ِﺩﻝ، ﺑﺎﺧﺘﻦ ...
ﮐﺎﺭ ِﻣﺮﮒ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻫﺴﺖ
ﮐﺎﺭ ِﻣﺎﺳﺖ
ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺯﯾﺴﺘﻦ.
هرجاي دنيا باشي بازم ماله مني
تو نفس مني
آروم جونمي
تو بدترين شبهاي عمر تو كنارمي
آروم جونمي
مخاطب خاص من...
بگذار زندگی هرچه میخواهد بتازد
برای من تو مامن آرامشی
وکنار تو
از هیچ چیزی و هیچ کسی
نمیترسم
وقتی بدانی در هر شرایطی
کسی هست که بتوانی
مثل یک حامی روی او حساب کنی
بهترین حس دنیا را بیدامیکنی
ﺩﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﻣﯿﮕﯿﺮﯼ ﻭ ﺯﯾﺮ ﮔﻮﺷﻢ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯿﮑﻨﯽ
ﮐﻪ ﭘﺸﺖِ ﺧﻮﺍﺏ ﻫﺎﯼ ﻧﺎ ﺁﺭﺍﻡِ ﺗﻮ
ﭼﯿﺰﯼ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ*ﻫﺎﯼِ ﺯﻧﺎﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ ...
ﺩﺳﺘﺖ ﺭﺍ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ﻭ ﺯﯾﺮ ﮔﻮﺷﺖ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﮐﻪ ﭘﺸﺖِ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ* ﻫﺎﯼِ ﺯﻧﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﻦ
ﻣﺮﺩﯼ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ
ﮐﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻭﺍﺭ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﻡ ...
ﻋﺸﻖ، ﯾﮏ ﻋﮑﺲ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ،
ﯾﮏ ﻣﺰﺍﺡ ﺷﺶ ﻣﺎﻫﻪ ﯾﺎ ﯾﮑﺴﺎﻟﻪ ﻧﯿﺴﺖ،
ﻣﺤﺼﻮﻝ ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻧﯿﺴﺖ .
ﻋﺸﻖ، ﺁﻭﯾﺨﺘﻦ ﺑﻪ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻣﯿﺨﯽ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ
ﻣﯿﺮﺳﺪ ﻧﯿﺴﺖ،
ﺷﺒﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﻣﯿﺂﻭﺭﯼ؟ﺷﺒﻬﺎ، ﺷﺒﻬﺎ،
ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺮﻭﯾﻢ ﭼﻘﺪﺭ ﺣﺮﻑ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﮐﻪ
ﺑﺰﻧﯿﻢ .
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﻤﺎﻥ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ .
ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﭘﯿﺶ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﻃﻠﻮﻉ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﯾﻢ ﻭ ﺭﻧﮓ ﺧﻮﺍﺏ ﺭﺍ
ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ؟
ﺁﺧﺮ ﭼﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺩﯾﮕﺮ،
ﻣﯽ ﺁﯾﯿﻢ ﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﯿﺼﺪﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﺑﯿﻢ؟
ﺷﺒﻬﺎ ﺩﯾﮕﺮﮔﻮﻥ ﺷﺪﻩ؟
ﺣﺮﻓﻬﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ؟
ﯾﺎ ﻣﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﯾﯿﻢ ؟
ﺟﺎﯼ ﻋﺸﻖ، ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﻭ ﺧﻠﻮﺕ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟
... ﻣﺎ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻟﺒﺎﺱ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﯾﻢ .
ﻣﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ، ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺩﺳﺖ ﻟﺒﺎﺱ ﺩﺍﻧﺴﺘﯿﻢ .
ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺮﯾﺪﯾﻤﺶ، ﻧﻮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺯﯾﺒﺎ ﻭ ﻣﻨﺎﺳﺐ .
ﺟﺬﺍﺏ ﻭ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻧﮕﯿﺰ،
ﺧﯿﺮﻩ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻣﺤﻔﻞ ﻭ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ .
ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺍﻣﺎ ﮐﻬﻨﻪ ﺷﺪ ﺳﺎﯾﯿﺪﻩ ﺷﺪ .
ﺭﻧﮓ ﻭ ﺭﻭﯾﺶ ﺭﻓﺖ .
ﺍﺯ ﺷﮑﻞ ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﻣﺴﺘﻌﻤﻞ ﻭ ﺑﯽ ﻣﺼﺮﻑ ﺷﺪ ﭼﺮﺍ؟
ﭼﺮﺍ ﻓﺮﺻﺖ ﺩﺍﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻥ، ﺑﺎ ﻋﺸﻖ، ﺑﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ
ﺭﻓﺘﺎﺭ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﭘﯿﺮﺍﻫﻦ ﺳﺮﻣﻪ ﯾﯽ ﺗﻮ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺷﺘﻢ ...
پ ن :
خوب پیش نره هم مجبوریم بسازیم . خدا رو شکر. شما چطور ؟ اوضاع خوبه؟
هورااااااااااااااا
اهوووم مال تو فخط -
بارگذاری...
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...