گاهی دلم می خواهد از دید بعضی آدمها پنهان بمانم...
آدمهایی که مدام توی زندگیت سرک می کشند...
و با ژست صمیمیت...
داشته هایت را می شمارند...
احساساتت را خط کشی می کنند...
اشتباهاتت را سرزنش می کنند...
به چیزهایی که خود ندارند حسادت می کنند...
دست می گذارند روی نقطه ضعف هایت و آنها را بزرگ و بزرگتر می کنند...
و هر کاری که لازم باشد می کنند...
تا تو را کوچک و بی رنگ و کدر نشان دهند...
دارم خودم را عادت می دهم فریب ظاهرشان را نخورم...
این آدمها "آینه" نیستند, "خورده شیشه" اند ..