می ترسم از نبودنت و بودنت بیشتر...
نداشتنت ویرانم می کند و داشتنت متوقفم...
وقتی نیستی کسی را نمی خواهم و وقتی هستی تو را می خواهم...
رنگ هایم بی تو سیاه است و در کنارت خاکستری ام...
خداحافظی ات به جنونم می کشد و سلامت به پریشانی ام...
بی تو دلتنگم و با تو بیقرار...
در خیال من بمان و از کنارم برو...
من خو گرفته ام به نبودنت...
از سکوتم بترس...
وقتی که ساکت می شوم...
لابد همه درد دل هایم را پیش خدا برده ام......