ما در دو جهان غیـــر خدا یار نداریــــم
جز یــاد خدا هیچ دگر کار نداریـــم
ما مست صبوحیــم ز میخانه ی توحیــــد
حاجت به می و خانه ی خمار نداریم
در روی زمین چون دل ما گنج معانیست
دینـــار چه باشد،غم دینــار نداریــــم
ماییـــم و گلیـــم و نمــد کهنــه و کنـــجی
بر سر هوس جبه و دستار نداریـــم
ما شــاخ درختیم پر از میوه ی توحیــــد
هر رهگذری سنگ زند عار نداریـم
گر یــــــار وفـــادار نداریــــــم ولیــــکن
ما یار به جز حضرت غفار نداریـــم
بشـــنو ز دل زنده ی شمـــس الحق تبریز
از دوست به جز وعده ی دیدار نداریم
مولانا