هر وقت از آسمان نا امید می شوم
... یادم باشد که خدا هست
هر وقت از آدم ها دلگیر می شوم
... یادم باشد که خدا هست
هر وقت از دنیا سیر می شوم
... یادم باشد که خدا هست
هر وقت از انتظار خسته می شوم
... یادم باشد که خدا هست
هر وقت در پوچی غرق می شوم
... یادم باشد که خدا هست
هر وقت از زمان فاصله می گیرم
... یادم باشد که خدا هست
هر وقت در خودم گم می شوم
... یادم باشد که خدا هست
یادم باشد که خدا باران را بر من هدیه کرد تا از آسمان نامید مباشم.
...مهربانی را به من هدیه داد تا بتوانم به آدم ها هدیه کنم.
...وعده ی مرگ را به من داد تا به دنیا دل نبندم.
...با تولد هر کودک شوق زندگی کردن را در من دو چندان کرد.
... وبا لبخند هر کودک معصوم زندگی برایم شیرین تر می شود.
و عشق...
عشق را به من هدیه کرد تا در انتظار معشوق جان دهم.
...یادم باشد که خدا با نگاه مهربانش جاده ی تاریک زندگی مرا روشن می کند،
تا از تاریکی نترسم و همراه من است
و دستان مرا گرفته
و مرا راهنمایی میکند تا...
تنها نباشم !