بازامشب قصددل کرده ام
خواه باعقل جور باشدخواه نه
بازامشب با دلم پیش می روم
تاکران آسمان تاجهان آفتاب
می روم تاکهکشان تاخدای مهربان
بازتنهادرصدای امواج می خندم؛ می گریم باخودم
بازمیخوانم صدای شعر را؛شعر آشنایی پرنده ها
شعر تنهایی مرغ دریا!شعرآبی بهار تا باران
باز صدای ناله پرستوها باصدای خنده ماهیها
می خواندمرا زندگی را
بازآه و صدای گریه
بانغمه آواز دل سیمرغ ها میخندن به تمام آدما
به تمام سرگذشت دل ها