آهان این سکانس رو راست میگی قبلن اومدم ! تا خورشید رسیدیم سکانش تموم شد!
حس اون سکانس پدرخوانده رو دارم دون ویتو کورلئونه رو دارم که روی مبل تنها نشسته!!!! همچین مث آل پاچینو شدم واست! :دی
خُ تالار معماری منو داشته باشه واسه چی میخواد! من خودم غم دارم! تنهام! جات خالیه!
حس اون کابوی آخر فیلمای وسترن رو دارم که داره میره سمت غروب خورشید! ولی کاش توی همین اپیزود نویسنده اضافه کنه رفیقای اول فیلمش هم میان تو کادر و همراه هم میرن سمت غروب خورشید! اصن یه وضعی !