بله اونو که می دونم حاجی جان ولی اگه این آقایون راست می گن پس چرا نمی کسن کنار پس زیادم بدشون نمی یاد وگرنه حتما می کشیدند کنار...
بله امروزم دانشگاه ما بدجوری شلوغ شده بود...
بله امروزم دانشگاه ما بدجوری شلوغ شده بود...
-
منم رفتم یه جادیگه دارم بحث می کنم...
انقدره خوبه..
لااغل اخراج بشم اب نداره..
چرا شمارشو نداری؟؟
بابا من دلم شور می زنه..
خودش گفت اصلا" بعد از ظهر عاشورا دیگه می یاد..
پس کو؟؟؟؟
[IMG][IMG]
از چه لحاظ جالب ؟؟!!
نظر خوبی ندارم کاشکی یه جور دیگه قضیه رو آروم می کردند نه این جوری !
من خوبم..
رفتی نماز؟؟
الو الو؟؟
من آبجیم..
اگه داری ببین جاست؟؟؟
شماره داداش مرتضی رو نداری؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
سلام داداشی..ترمز بریدن و خارج شدن از ریل همان..
اوپ کلام هم فهمیدم تا آخرش..اون حسینیه طاها هم بعضی از سایت ها اعلام کردن..
همگام با کاروان اسرا
http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=139366
سلام حاجی جان
وضعیت رو چطور ارزیابی می کنی ؟
دیشب نرفتی جایی دعوا کنی که؟؟؟؟
دلم از شور زدن ترکید..
البته برای شما که اهمیتی نداره من دلم بشوره براتون..
سلام آرش جان عزاداریت قبول باشه ...
به حال تو قبطه می خورم ...
محکم و استوار باش ...
برات آرزوی سربلندی و موفقیت دارم ...
اونجا سعی میکنم از اول اشتباهات اینجا رو نکنم ارش...شبت خوش باشه
خب تو از من صبورتری..من مثل تو قوی نیستم..اعصابم خیلی داغون تر از اینا حرفاست..دیگه کم کم خودم دارم غرق میشم آرش..حس بقادوستیم میگه از این محیط فاصله بگیرم
ما همه دوستیم..ما همه هموطنیم..هم دینیم..فقط برخی نظرات سیاسیمون فرق میکنه..
نکته همینه دیگه آرش..ما دیگه دوست نیستیم...اینجا اگه بمونم فقط شاهد این هستم که دوست ها چطوری همه چیز رو به لجن میکشن و زیر پا میذارن..اگه برم اقلا این چیزها رو دیگه نمیبینم..من دارم از دست همین چیزها فرار میکنم پسر!!بذار بگم رفتم و تنها موندم نگم موندم و تنها موندم...دوستامتوی روم وایسادن و بهم بی احترامی کردن
من زیاد در بند تغییر دادن اطرافم نیستم..بیشتر به فکر اینم که اعصاب خودم در امان بمونه...میدونی من تا جایی که بتونم تحمل میکنم بعد یهو میریزم بیرون...یهو قاطی میکنم...بودن یا نبودن من نه کمکی به این بی احترامی ها میکنه نه علیه این ها کاری میکنه...اینا به یه چیزهای ذاتی برمیگرده که اگه محیط مناسب باشه بروز پیدا میکنه که الان متاسفانه زمینه برای بروز اون حالت ها و بی احترامی ها پیدا شده..دیگه نمیشه کاریش کرد...دیدم توی تاپیک ها چقدر خوب جواب بقیه رو دادی..من حتی اونقدر هم توان و تحمل ندارم آرش..رفتنم بهتره..
ارش؟؟ ... یعنی امشب بودی خودت؟؟ دیدی؟؟؟
حالا چی؟ بازم ازشون دفاع میکنی؟ بازم میگی رهبر ..؟؟؟!!
آقایی آرش جان...اختلاف عقیده چیزی نیست که ناراحتم کنه..توهین ها و بی احترامی ها ناراحتم میکنه..اونم که دیگه اینجا باب شده..یه چیز معموله..بیخیال آرش جان..کم کم جمع و جور میکنیم که بریم..اینجا دیگه اون جایی نیست که میشناختم..اینجا به غیر از ما یه شما و اونایی هم وجود داره..قبلاها این جوری نبود..اگر هم بود اینجوری نبود..بی خیال داداشی
سلام
اصلا خوب نیستم ارش ..
بیخیال من امشبم بغل بیمارستان ابن سینا بودم ولی نذاشتن برم!!
مرسی امشب به اندازه کافی گاز فلفل نوش جان کردم .. فعلا سیرم!
عزاداری ها قبول
حسینیه طاها..؟؟..نه نمیدونستم...هیئتی ها چیزیشون نشد که..؟؟
قبلا هم مسجد اتیش زدن..اسم مسجد چی بود یادم رفته..؟؟
وایی چی دیدی..؟؟زود بگو..
سلام داداش ارش چقدر دیراومدی..با اتفاقات امروز کلی نگرانت شدم...فکر کردم چه بلایی سرت اومده..
سلام داداش گلم
تو مسنجررو میگفتم
شونصدتا برات اف گذاشتم
جواب که نمیدی
اینجا هم که جفتمونم کم پیداییم
خب بایدم شاکی باشم دیگه
الا یا اهل العالم! قتل الحسین بکربلا عطشانا........
منظورت یه خروار گوشته دیگه اره؟!!
میکشمت ارش!
باشه برو به سلامت
شبت بخیر
سلام
خسته نباشی
خواهش میکنم پسر خوب
باشه موردی نداره
فقط بعدا منو نپیچون!! که اونوقت دیگه خودم میام میپیچونمت!! چشمامم میبندم که ترسناکیتو نبینم و راحت بپیچونمت!! :دی
کربلا یعنی، دلی مشتاق جانان یافتن
رنگ نیلوفر گرفتن بوی ریحان یافتن
کربلا یعنی، به حکم عقل، با فتوای عشق
آن چه را دل می پسندد، بهتر از آن یافتن
کربلا یعنی، به «گرد شهر گشتن با چراغ»
انس پیدا کردن با عشق و انسان یافتن
کربلا یعنی، به استمداد ایثار و شرف
در دل دریا نجات از موج توفان یافتن
کربلا یعنی، تنفس در هوای پاک وحی
سینه را دریایی از تفسیر قرآن یافتن
کربلا یعنی، در آغاز طواف کوی دوست
جوشش لبیک را در عمق وجدان یافتن
کربلا یعنی، در استقبال باران بلا
سایبانی مطمئن از چتر عرفان یافتن
کربلا یعنی، میان التهاب و تشنگی
آب را در حسرت لب های عطشان یافتن
کربلا یعنی، عروج بنده از خود تا خدا
خویش را گم کردن و آرامش جان یافتن
کربلا یعنی، طلوع سرخ و رستاخیز سبز
یا سرآغاز سپیدی بعد پایان یافتن
عاشورا بود، عاشورای سال ۴۹.. گفتم به مجلس روضه ای از همین روضه ها که همه جا هست و صدایش از هر کوچه و خانه بلند است بروم.. دیدم ایمان و تعصب من به عظمت حسین و کار حسین بیش از آنست که بتوان آن همه تحقیرها را بشنوم و تحمل کنم.. منصرف شدم..
اما شب عاشورا بود شهر یکپارچه روضه بود و خانه یکپارچه سکوت و درد.. چه میتوانستم کرد؟ از خود توانستم منصرف شوم، از روضه توانستم منصرف شوم، اما چگونه میتوانستم خود را از عاشورا منصرف کنم..؟
حسین، آنکه عظمت رنج و شکوه شهادتش هر رنجی را در زندگی آسان میسازد و هر مصیبتی را حقیر..!
قسمتی از کتاب حسین، وارث آدم- دکتر علی شریعتی -
بارگذاری...
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...