Arman K

خنده هایم شکلاتی شده اند ... زیادی خالص ... تلخ !

می دانی ، هوای بهشت به سرم زده است ...

غمی که مرا فرا خواهد گرفت

وقتی بوی گل هایش نفس هایم را آلوده باشند ...

و من بغض خواهم کرد

و غرق در لذت خواهم شد ...

می گویند

آدمی به خدا نزدیک است ...

بسیار نزدیک ...

هر گاه که اندوهگین باشد ...

هرگاه به شدت اندوهگین باشد ...!

سلام ..همينجوري.....آخه اين اردكه خيلي نازه برا خودم هم گذاشتمش

ورق می خوریم

همچون دفتری کهنه در باد ...

و برگ هایمان در خاک گم می شوند ...

و با باد همسفر

و در آب جاری ...

و روزی خواهد رسید

که دیگر برگی بر این دفتر نخواهد ماند ...

و آن روز دانه های درشت کلمات

از هیچ متولد خواهند شد ...!

ببخشید تا این پستو دادم تازه رفتم دیدم جوابیدید....
منم جوابیدم...
شاد باشی.

سلام مهندس یادمه یه زمانی پرسپولیسیه تیر بودی ....
دقیقا نفهمیدم واسه چی از پست کاملا استقلالیه من تشکریدی؟
اینو می گمhttp://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?p=1373149#post1373149

عیدت مبارک ...

بد گهر را علم و فن آموختن / دادن تيغ است دست راهزن /
تيغ دادن در كف زنگى مست / به كه افتد علم ناكس را بدست /
علم و مال و منصب و جان و قران / فتنه آرد در كف بدگوهران /
چون قلم در دست غدارى فتاد / لاجرم منصور بر دارى فتاد
- مولوی

نه !‌
شکايت نکن
کوه هم که باشد
گاهي
دم غروب که مي شود
انگار دلش مي لرزد ...
به خدا قسم
اصلا انگار طور ديگري ست !‌
انگار ايستاده مي افتد
ايستاده مي گريد
و ايستاده مي ميرد ...
پس گلايه نکن !‌

...

از تو چه پنهان
با تمام بي پناهي ام
گاهي ايستاده
در پس همين وجود
در پس همين خنده هاي سرد
در پس همين گريه هاي گرم
هي مي ميرم و زنده مي شوم !

...

سخت است
صبور باشي ...
و در حجم اين سکوت
نـفـسـت بنـد نيـايـد ...!

به چشم بر هم زدنی

مادرم کودکی هایم را

گذاشت پشت در!

همه چیز شد خاطره ای

برای روزهای مبادا!

برای روزهای "یادش بخیر"

" ای کاش"و...

اما نه من دکتر شدم

و نه تو خلبان !

تنها یادگاری آن روزها

همان تیله های سیاه زیر کمد است

که وقتی در خانه تکانی عید

پیدایشان می کردیم

از شادی، هر بار بزرگتر می شدیم ...

حالا اما ...

آداب این بزرگ شدن، گاهی عذابم می دهد!

بزرگ شدنی که یادم داد

به آدمها لبخند بزنم

حتی اگر دوستشان ندارم!

یاد گرفتم،گریه نکنم

و بلند بلند نخندم!

فریاد نکشم،اخم نکنم و ...

یادم داد، دروغ بگویم!

...

چه احمقانه بزرگ می شویم!

بزرگ شدنی که رسیدن ندارد ...

بازی...حرف...خنده...سلام... ندارد!

آنچه مانده فقط

سایه ی سیاهی از من است

بر دیوار "دوستت ندارم"!

با اینکه من مثل بازیهای کودکی

هنوز لباس سفید بر تن دارم ...

[IMG]

آدم ها مي ­آيند

زندگي مي­ کنند

مي­ ميرند

و مي­ روند

اما ...

فاجعه­ ي زندگي تو

آن هنگام آغاز مي­ شود

که آدمي مي­ ميرد

اما

نمي رود !

مي­ ماند ...

و نبودنش در بودن تو

چنان ته­ نشين مي شود

که تو مي­ ميري در حالي که زنده­ اي

و او زنده مي­ شود در حالي که مرده است ...!

آزاده طاهائي

سلام آرمان جان. خواهش میکنم

امیدوارم هرجا که هستی شاد باشی ...

[IMG]
[IMG]
[IMG]

خاطرات کودکي من ... کودکي تو ...

خوشبختي را

به رنگ ديروزها

ترسيم کرده اند ...

روزها چه زود گذشت ...

و ما چه ساده گم شديم ...!

بیا کودکانه و بی خبر امید ببندیم

به تک تک شاخه های درخت خیالمان !

نگاه هایمان را گره بزنیم

به آبی بی کران آسمان

و دست هایمان را ، به هم ...

بیا ساز بزنیم ، تا روزگار بی وقفه برقصد برایمان !

و پاک کنیم

رد پای تمامی این رهگذران مضطرب را !

چه فرقی می کند خوب ِ من ؟!

تا آن هنگام که این باران دلتنگی بند بیاید

زیر چتر خیال می خوابیم ...

کودکانه و بی خبر ...!


نیلوفر

[IMG]

ولادت امام رضا مبارک ...

برای نزدیک شدن به تو به کلمه ها احتیاجی ندارم و منت جاده ها را نمی کشم... می دانم اگر دستهایم خالی از دانه های اشک و تسبیح هم باشد به حرف هایم گوش می دهی و مرا از نیایش محروم نمی کنی ...
آنقدر ابرها را می شمارم تا به مرزهای مقدس گریه برسم ...
آنقدر تو را صدا می کنم تا دروازه های ملکوت به رویم باز شوند ...
بی تو قدم زدن در زیر باران زیبا نیست ...
بی تو آسمان را باید مچاله کرد و دور انداخت !
بی تو قطار ها در شب گم می شوند و به ایستگاه صبح نمی رسند ...
.
.
.
بی تو هیچ کسی عاشق نمی شود ...!

خستگی هایم را با خدا قسمت کرده ام ...

خدا قبول کرده است، سهم بزرگتری از خستگی هایم را برای خودش بردارد !

چون من کوچکترم،کمترش برای من باشد !

درد هایم هم همینطور ...

به خدا گفتم که من کوچکم و ضعیف

و خواستم درد ها و خستگی هایم را، همه اش را بدهم برای خدا باشد !

خدا قبول نکرد ...

گفت آدم زنده ی بی درد وجود ندارد !

اگر بخواهی،

درد ها و همه ی خستگی هایت را،با زندگی ات ازت می گیرم !

همه را با هم ...

من قبول نکردم ...

سهمی از درد ها و سهمی ازخستگی هایم و همه ی زندگی ام را نگه داشتم ...

.

.

.
نفس می کشم و خدا هم هست ...!

از نور آموختم ؛

كه سكوت كنم ...

و از سكوت ؛

كه پذيرا باشم ...

راهی طولانی در پيش است ...!

کسی می گوید آری
به تولد من
به زندگی ام
به بودنم
به ضعفم
نا توانی ام
مرگم

...

کسی میگوید آری
به من
به تو

...

و از انتظار طولانی شدن شنیدن پاسخ من
شنیدن پاسخ تو
خسته نمی شود ...!

زود بيا

كجا رفتي؟چرا نيستي؟

میان تکه های گم شده ام

سرگردانم ...

من این جا و آن جا

در جستجوی پیوندهایم

در پس کدامین ابهام

جا مانده ام،

که این آواز رازآلود

مرا به خویش می خواند ؟!

بر بیراهه های تردید

گام می زنم ...

میان تاریکی

قلبم را می یابم ...

همان یگانه راهنمای من

در مسیر زمان ،

که از هجوم آموخته ها

گریخته است

پیش می آیم و نگاه می کنم ...

اینک

حقیقت در یک قدمی ست ...!


فریبا حسینی سجادی

سلام.نيستي؟اميدوارم مشكلي برات پيش نيومده باشه

چشم که گشود ...

دلتنگ خانه بهشتی خود شد

و گریست ...

دستی پاهایش را گرفت

چرخاند ...

تا دنیای وارونه ما را ببیند

و یاد بگیرد

که دنیای ما

با آنچه در بهشت کوچک خود

آموخته بود

فرق دارد ...!

فكر كنم حالت خوب نيست امروز!!!