aftab
پسندها
618

ارسال های پروفایل آخرین فعالیت ارسال ها درباره

  • خدایا !
    ناپاکم و گناه آلود ،
    اما می دانم
    اگر نگاه رحمت افکنت را بر من بیفکنی
    قلب من چون برف ، سفید و پاک خواهد شد.
    آنگاه به حضور پر نورت
    راه خواهم یافت.

    silenta
    خیلی خوب بود دوست عزیزم


    در طوفان های زندگی با خدا بودن بهتر از ناخدا بودن است.
    خدایا !
    اگر با من باشی
    چه کسی می تواند علیه من باشد .
    اگر من با تو باشم
    چگونه ممکن است دشواری ها نصیبم شوند
    و از میان برداشته نشوند؟
    هیچ مشکلی ، هیچ مانعی و هیچ گره ای نیست
    که من و تو باهم
    نتوانیم آن را از میان برداریم.

    silenta


    در آسمان

    دو چيز افسونم مي کند !

    آبي بي کران

    و خدا ...

    آن را مي بينم

    و مي دانم که نيست ...

    او را نمي بينم

    و مي دانم که هست ...!


    واهه آرمن
    ناپلئون :

    نا امیدی اولین قدمی است که شخص به سوی گور بر می دارد.

    .
    silenta


    خوب یادم هست از بهشت که آمدم

    تنم از نور بود و پر و بالم از نسیم ...

    اما زمین تیره بود و سخت !

    دامنم به سختی اش گرفت و دستم به تیرگی اش

    و من هر روز ذره ذره سخت تر شدم ...

    من سنگ شدم !

    دیگر نور از من نمی گذرد ...

    حالا تنها یادگاری ام از بهشت، اشک است ...

    نمی بارم چون می ترسم بعد از آن، سنگ ریزه ببارم !!!


    آرامشی ست

    در قطره قطره ی بارانت

    خدا

    که هیچ جا پیدا نمی شود ...!
    خدایا !
    جویای تبرک توام
    مرا لطف و مهری ببخش
    تا قدیسان و ارواح پاک
    مرا در پرتو مهر و حمایت خود قرار دهند.

    silenta


    برای نزدیک شدن به تو به کلمه ها احتیاجی ندارم و منت جاده ها را نمی کشم... می دانم اگر دستهایم خالی از دانه های اشک و تسبیح هم باشد به حرف هایم گوش می دهی و مرا از نیایش محروم نمی کنی ...
    آنقدر ابرها را می شمارم تا به مرزهای مقدس گریه برسم ...
    آنقدر تو را صدا می کنم تا دروازه های ملکوت به رویم باز شوند ...
    بی تو قدم زدن در زیر باران زیبا نیست ...
    بی تو آسمان را باید مچاله کرد و دور انداخت !
    بی تو قطار ها در شب گم می شوند و به ایستگاه صبح نمی رسند ...
    .
    .
    .
    بی تو هیچ کسی عاشق نمی شود ...!
    خدایا !
    چنان نزدیکی
    که نمی توانم ببینمت.
    صدای تو هر لحظه با من سخن می گوید ،
    اما من آن را نمی شنوم.
    مرا به اعماق درونم ببر
    تا شکوه بی پرئده جمال تو را بشنوم.
    مرا بیاموز
    پیوسته تو را بجویم
    و همواره به عنوان یگانه پناهگاهم
    به تو رو کنم.

    silenta


    خستگی هایم را با خدا قسمت کرده ام ...

    خدا قبول کرده است، سهم بزرگتری از خستگی هایم را برای خودش بردارد !

    چون من کوچکترم،کمترش برای من باشد !

    درد هایم هم همینطور ...

    به خدا گفتم که من کوچکم و ضعیف

    و خواستم درد ها و خستگی هایم را، همه اش را بدهم برای خدا باشد !

    خدا قبول نکرد ...

    گفت آدم زنده ی بی درد وجود ندارد !

    اگر بخواهی،

    درد ها و همه ی خستگی هایت را،با زندگی ات ازت می گیرم !

    همه را با هم ...

    من قبول نکردم ...

    سهمی از درد ها و سهمی ازخستگی هایم و همه ی زندگی ام را نگه داشتم ...

    .

    .

    .
    نفس می کشم و خدا هم هست ...!
    آره راس میگین به خدا
    انقدی چیزای خوشگل هست که نگو نپرس
    من عاشق رنگ قرمز و البته صورتی هم هستم
    ;);)


    از نور آموختم ؛

    كه سكوت كنم ...

    و از سكوت ؛

    كه پذيرا باشم ...

    راهی طولانی در پيش است ...!
    خواهش دوست خوبم
    به قشنگی اسم شما نمیرسه
    تقدیم :gol::gol::gol::gol:


    کسی می گوید آری
    به تولد من
    به زندگی ام
    به بودنم
    به ضعفم
    نا توانی ام
    مرگم

    ...

    کسی میگوید آری
    به من
    به تو

    ...

    و از انتظار طولانی شدن شنیدن پاسخ من
    شنیدن پاسخ تو
    خسته نمی شود ...!
    داستان آهنگر
    آهنگری بود که با وجود رنج های متعدد و بیماری اش عمیقاً به خدا عشق می ورزید. روزی یکی از دوستانش که اعتقادی به خدا نداشت از او پرسید: تو چگونه می توانی خدایی را که رنج و بیماری نصیب می کند دوست داشته باشی؟ آهنگر، سر به زیر آورد و گفت: وقتی می خواهم وسیله ای آهنی بسازم یک تکه آهن را در کوره قرار می دهم. سپس آن را روی سندان می گذارم و می کوبم تا به شکل دلخواهم درآید. اگر به صورت دلخواهم درآمد، می دانم که وسیله مفیدی خواهد بود. اگر نه، آن را کنار می گذارم. همین موضوع باعث شده است که همیشه به درگاه خداوند دعا کنم که خدایا! مرا در کوره های رنج قرار ده، اما کنار نگذار.


    میان تکه های گم شده ام

    سرگردانم ...

    من این جا و آن جا

    در جستجوی پیوندهایم

    در پس کدامین ابهام

    جا مانده ام،

    که این آواز رازآلود

    مرا به خویش می خواند ؟!

    بر بیراهه های تردید

    گام می زنم ...

    میان تاریکی

    قلبم را می یابم ...

    همان یگانه راهنمای من

    در مسیر زمان ،

    که از هجوم آموخته ها

    گریخته است

    پیش می آیم و نگاه می کنم ...

    اینک

    حقیقت در یک قدمی ست ...!


    فریبا حسینی سجادی
  • بارگذاری...
  • بارگذاری...
  • بارگذاری...
بالا