سلام بچه پررو 
پدر اين يارو رو درآوردي يا نه؟
اگه درآوردي بگو يه سر تسليت بريم نا سلامتي فاميليم باهم
پدر اين يارو رو درآوردي يا نه؟ اگه درآوردي بگو يه سر تسليت بريم نا سلامتي فاميليم باهم
-
میان تکه های گم شده ام
سرگردانم ...
من این جا و آن جا
در جستجوی پیوندهایم
در پس کدامین ابهام
جا مانده ام،
که این آواز رازآلود
مرا به خویش می خواند ؟!
بر بیراهه های تردید
گام می زنم ...
میان تاریکی
قلبم را می یابم ...
همان یگانه راهنمای من
در مسیر زمان ،
که از هجوم آموخته ها
گریخته است
پیش می آیم و نگاه می کنم ...
اینک
حقیقت در یک قدمی ست ...!
فریبا حسینی سجادی
خواهش میکنم عزیزم
سلام عزیزم .
به به یادی از ما کردی؟
یه چند وقتی سرم شلوغه خودت که بهتر میدونی؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
چشم که گشود ...
دلتنگ خانه بهشتی خود شد
و گریست ...
دستی پاهایش را گرفت
چرخاند ...
تا دنیای وارونه ما را ببیند
و یاد بگیرد
که دنیای ما
با آنچه در بهشت کوچک خود
آموخته بود
فرق دارد ...!
سلام
ممنون عزیزم موفق باشی در امور غیر درسی
سلام
درس چیه :ی کار داریم بابا:دی
سلام عزیز دلم
چطوری ؟ خوبی؟
شرمندتم یکمکی درگیرم اما میدونم عذرم موجه نیس ببخشین 
چه خبرا؟انجمن کوه و اینا عضوی؟
چه جور خبراس اونجا ؟
نکنه همش درس میخونی؟
همیشه یک چیزی کم می آوریم !
همواره قدمی برای گذاشتن باقی می ماند
که قدمی بر داریم ...
همیشه کاملا نمی رسیم ...
فقط فکر می کنیم که رسیده ایم !
همیشه یک نفر هست
که خواهد آمد ...
که نمی شناسیم کیست !
فقط حسش می کنیم ...
در دلمان ...
همیشه جای خالی کسی
اذیتمان می کند ...!
معبودم ...
گاهی آنقدر واقعیت داری
که سرم به یک تکه ابر سجده می برد
و توقع دارم از سنگ
مهربانی را !
...
امروز خواستم از خودم بنویسم
اما نشد !
خواستم از تو بنویسم
که ناگهان اشک ریختم و دستانم لرزید !
تو خوب می دانی که آسمان من بارانیست ...
تو خوبتر می دانی که نیازم به تو ابدیست ...
تو می دانی، خوب می دانی
که ایمان از دست رفته باز خواهد گشت ...
باز خواهد گشت ...!
حوصله ام سر می رود ... می رود ... می رود ... تا باز به آغاز می رسم !
می میرم ، دوباره زنده ام می کند ...
ایمان می آورم ، می جنگم ، می میرم !
می نویسم ، خط می زنم ...
خط خوردگی هایم را حفظم ، می نویسم !
فریاد می زنم ، می گریزم ، می گریزانم ...
ضجه می زنم که بازگرد، باز طغیان می کنم !
خدا می سازم ، توبه می کنم ، سجده می کنم ...
در سجده به مامنم کافر می شوم ، بی خدا می شوم ...
.
.
.
از این همه تکرار حوصله ام سر می رود ... می رود ... می رود تا به آغاز می رسم ...!
ستاره
سلاااااااااااااااااااااام....
خدايا، ما را ببخش، اين تعريف انسان نيست. ما ديگر ايوب نيستيم...
.
.
.
خدايا اما به ما برگردان، آن معجون تلخ، آن اكسير مقدس، آن صبر قشنگ را ...
طعمش تلخ بود. تلخي‌اش را دوست نداشتيم...نمي‌دانستيم كه دواست. دواي تلخ‌ترين دردها...نمي‌دانستيم معجون است! معجونِ انسان شدن...گمش كرديم. شيطان از دستمان دزديد! بي‌طاقت شديم و ناآرام. دهانمان بوي شكايت گرفت و گلايه...
و تازه فهميديم نام آن اكسير مقدس، نام آنچه از دستش داديم، «صبر» بود...
ديگر عزم آهني و طاقت فولادي نداريم، ديگر پاي ماندن و شانه سنگي نداريم. انگار ما را از شيشه و مه ساخته‌اند. براي شكستن‌مان توفان لازم نيست. ما با هر نسيمي هزار تكه مي‌شويم. ترك مي‌خوريم. مي‌افتيم، مي‌شكنيم، مي‌ريزيم و شيطان همين را مي‌خواست!
خدايا، ما را ببخش، اين تعريف انسان نيست. ما ديگر ايوب نيستيم...
از اينجا تا تو هزار راه فاصله است. ما اما چقدر بي‌حوصله‌ايم. ما پيش از آنكه راه بيفتيم، خسته‌ايم. از ناهموار مي‌ترسيم، از پست و بلند مي‌هراسيم، از هر چه ناموافق مي‌گريزيم...
شانه‌هايمان درد مي‌كند، اندوه‌هاي كوچكمان را نمي‌توانيم بر دوش كشيم،ما زير هر غصه‌اي آوار مي‌شويم، توي سينه ما جا براي هيچ غمي نيست...
ممنون
چه حیف
چرا ولگرد؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!
راستی امشب دارین خوش میگذرونین دیگه؟ ببینم از لوله خوب پذیرایی میکنین؟
خودت میدونی دیگه
سلام
مرسي
ممنونم
ايشالا 200 سال زندي باشي به من تبريك بگي:دي
خبر که زیاده جون آبجی،کدومشون رو بگم حالا؟
خوش که ببببببببببببله شدیدا خوش میگذره
دانشگاه چه خبراس؟
سلام خوبی؟
خبرا که دست شماست
میروی به سمت دانشگاه ؟
[IMG]
عيدت مبارك...
سلام عزیزم
کم سعادتی از ماست
خوبی؟
ببببببببببببببببببله....
سلام خانوم گل.......
ممنونم ازت ........
انشاءالله همیشه موفق باشی.....
سلام.چطوری؟دلم براتون خیلی تنگ شده.
دعوت کن چرا نمیام.
عمران صنعتی اصفهان قبول شد.خیلی تنها شدم.
يه سري به ما هم بزن
در درون تو کسی است
دنیایی است
وتو را یاری خواهد داد که خواستن را
به شدن بدل کنی !
و نیرویی نهفته که گامهایت را
پیوسته به راه تواند برد ...
پس خویشتن را آنگونه که می پسندی ترسیم کن !
و هر روز تنها گام بردار... آرام و پرتوان ...
در امتداد آن رویای دلپذیر ...
آری! گاه چنین شود که تداوم راه
سخت و نا ممکن آيد !
رویاهایت را فرو مگذار ...
پس آنگاه سحر گاه فراخواهد رسید
که چشم بگشایی و خویشتن را ببینی
بایسته و پرتوان ...
و آمیخته ی آنچه که می خواسته ای ...
این کمترین پاداش شهامت است
و ایمان به آنکه در توست ...
و آویختن به رویاهایت ...
رویاهایت را فرومگذار ...............!
دونالوین
سلام یه سئوال،می خواستم بدونم من شنیدم ترم اول رشته ها ،روزانه و شبانه جدان این شنیده درسته یا مذخرفه؟ -
بارگذاری...
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...