زمستان است
هر چند سرد
هر چند ساکت تر از پاییز
ولی اینقدر مهربان هست که درختان بی برگ را به تنپوشی سپید بیاراید
و اینقدر دلش بزرگ هست که
وقتی قدم بر برفهایش می گذاری با کمترین صدا فشرده می شود...
فریادش مثل برگ پاییزی با هر قدمت بلند نمی شود!
فقط
صبرش که تمام شد
یخ می زند...
ذخیره می شود برای روزهای گرم تابستان...
یادمان بماند
مهربانی زمستان از سرمایش خیلی بیش تر است...
smart student