ابر چشمم به هواي رخ تو باراني است
مثل درياي دلت ديده من طوفاني است
يك نظر كردي و دل گشت اسيرت اينك
پشت مژگان دو چشمت دل من زندانيست
همچو گردون به تمناي وصالت شب روز
كار و دل از پي ديدار تو سر گردانيست
پروردگارابه من بياموز دوست بدارم کساني راکه دوستم ندارند .
.عشق بورزم به کساني که عاشقم نيستند
...بگريم براي کساني که هرگز غمم را نخوردند.
..به من بياموز لبخند بزنم به کساني که هرگز تبسمي به صورتم ننواختند..
. محبت کنم به کساني که محبتي درحقم نکردند