سلام.
میخوام یه انتقادی بکنم و برم.
اسم این سایت،باشگاه مهندسان ایرانه. همه تحصیلکرده،همه باسواد،همه با شعور، اما نمیدونستم نمیشه اینجا حرفی که تو دلت هست رو بزنی،مشکلت رو بگی به امید پیدا شدن راه حلی، چون اونوقته که همین مهندس ها مسخره می کنن و سر به سرت میزارن!اونوقت که حالت از چیزی که هست...
؟؟؟
خیر
روحیه من تا پارسال خیلی خیلی خوب بود، هنوزم خوبه در ظاهر، جلوی دیگران، اما تو خودم خیلی ناراحتم.
؟؟؟
؟؟؟
خاطرخواه تو خیابون نمی خوام
نمیدونم چطور جواب شما رو بدم، من 22 سالمه اما نیاز به ازدواج دارم و فکر میکنم می تونم مسئولیت زندگی رو قبول کنم. از بی شوهری نمی نالم، این طرز حرف...
میدونین اتقد الکی به خودم امید دادم، مخم داغ کرده دیگه. چه حکمتی؟ چرا این حکمت برا من هست آخه؟
نه محیط زندگی من شهر بزرگیه. سنین بالا هم هستن، نمیتونم اینطوری فک کنم، اینا همش امید واهیه.
سلام. من دختری 23ساله و کارشناسی رو تموم کردم و ایشالا به زودی میرم سر کار.خانواده تحصیلکرده و نسبتا مذهبی دارم(چادری نیستم اما واجبات دینم رو رعایت می کنم) با وضعیت مالی خوب و قیافه معمولی نسبتا خوب. من تا حالا شخصیتم اجازه نداده که بخواهم با پسری دوست باشم و درعین اینکه در خانه و جمع دوستام...