آقای من
چطور میتوان از کنار نامت گذشت در حالی که سیل غم و اندوه فراقت زندگی را دربرگرفته و چگونه می توان حضورت را حس نکرد در صورتی که عطر وجودت تمامی روزها را دربرگرفته
هر چهارشنبه به عشقت برای دیدن نیم نگاهی،گوشه چشمی از چهره مهربانت دعای عهد را زمزمه میکنم اما دریغ از غفلت و کوتاهی که دنیا برایم ارمغان می آورد و رنگ خدایت را کمرنگ میکند
.......................
تقدیم به شما