زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست
و دلم بس تنگ است
باز هم میخندم
آنقدر میخندم كه غم از روی رود…
زندگی باید كرد
گاه با یك گل سرخ
گاه با یك دل تنگ
گاه باید رویید در پس این باران
گاه باید خندید بر غمی بیپایان…
هرگز چشمانت را از آسمان بر ندار
آنجایی که خدا زندگی می کند.
آنقدر به آسمان چشم بدوز تا خدا را ببینی.
سرت را بالا بگیر.
شک نکن . . .
خدا خودش را از تو پنهان نمی کند
او دیدنی ترین است!