نه یکسال و نیم بیشتر نیستش اختلافمون ...
فک می کنم مشکل ما این بود که هیچ وقت نزدیک خانوادمون نبودیم .. هیچ وقت و به دلیل مشغله کاری پدر و مادرم فقط ایام تعطیل می تونستیم به اونا سر بزنیم ..
ولی خب کوچه ما هم پر از دختر و پسر هم اندازه ی خودمون بود ... همه با هم دوست بودیم و بازی می کردیم..
ههمون دقیقا هم سن و سال بودیم .. ولی خوب دیگه بزرگ شدیم فقط با هم سلام و علیک داشتیم و هر کدوم رفتیم یه رشته و یه مدرسه جداگانه ...
من یادمه تو کودکستان فقط با پسرا دوس بودم ... خداییش یه کیف دیگه داشت

... دیوونه بودن .. همه چیزو بهم می زدنند .

.