شاهزاده ی من!
وقتی مرا به آغوش می کشی...
معاشقه مان را، حبابی رویاگونه از ترنم شبنم های بی همتای عاشقی قاب می گیرد...
کلبه ای بی آلایش از گلبرگهای گل رز بنا می شود
و بوسه هایمان در پس حریری از عاطفه پنهان...
مرا ببوس...تا جانی تازه گیرم
و در این مامن گاه بی نظیر به بهشت روم...
مرا ببوس...
نازنین فاطمه جمشیدی
وقتی مرا به آغوش می کشی...
معاشقه مان را، حبابی رویاگونه از ترنم شبنم های بی همتای عاشقی قاب می گیرد...
کلبه ای بی آلایش از گلبرگهای گل رز بنا می شود
و بوسه هایمان در پس حریری از عاطفه پنهان...
مرا ببوس...تا جانی تازه گیرم
و در این مامن گاه بی نظیر به بهشت روم...
مرا ببوس...
نازنین فاطمه جمشیدی