-
ثواب روزه و حج قبول ان كس برد...كه خاك ميكده عشق را زيارت كرد
من از بيگانگان ديگر ننالم...كه با من هر چه كرد ان اشنا كرد
با حس عجيبي با حال غريبي دلم تنگته
پراز عشق وعادت بدون حسادت دلم تنگته
اي غم اي همدم دست از سر دل بردار...اي شادي يكدم مرهم به دلم بگذارای یار مرا غم تو یارست-------------
عشق تو ز عالم اختیارست
با عشق تو غم همی گسارم
عشق تو غمست و غمگسارست
جان و جگرم بسوخت هجران
خود عادت دل نه زین شمارست
جان سوختن و جگر خلیدن
هجران ترا کمینه کارست
در هجر ز درد بی‌قرارم
کان درد هنوز برقرارست
ای راحت جان من فرج ده
زان درد که نامش انتظارست
در تاب شدی که گفتم از تو
جز درد مرا چه یادگارست
ما بیشتر ..
سلام
ممنون بابت ادتون
مرا بي تو ؛شعر وغزل هيچ نباشد.تو بيا كه شيرين لغت قافيه ي غزلمي
بي دوست مرا شراب ناب باشد زهر .اي كه دوستي تا به كي بر دهنم زهر فشاني
مرا درگذر وشعر حقيقت گو كه تو را وهم زمان است و مرا باده ي جانكاه
جانم بستان و جرعه ي جانم بگير كه اين ساغر بي لعل لبت جان ندارد
سلام دوست من
نیستید مشاعره خوابیده!
بود شاهي درزماني پيش از اين...ملك دنيا بودش هم ملك دين
اتفاقا شاه روزي شد سوار...با خواص خويش بهر شكار
يك كنيزك ديد شه بر شاهراه...شد غلام ان كنيزك جان شاه
مرغ جانش در قفس چون مي تپيد...داد مال وان كنيزك راخريد
چون خريد او را وبرخوردار شد...ان كنيزك از قضا بيمار شد
ان يكي خر داشت پالانش نبود...يافت پالان گرگ خر را در ربود
كوزه بودش اب مي نامد به دست...اب را چون يافت كوزه خود شكست
شما كامل جملا ت رو بخون بعد بگو توهين كردي....منم گفتم اين دوستم شايد همشون اينجوري نباشن...از نوع برخورد تون خوشم نيومد
ممنون!!!
ولی حق ندارید ب کسی توهین کنید
اگه دوست شما بهمنیه و مشکل دار تشریف داره ب سایر بهمنیا ارتباطی نداره مهندس
ما هم شكستهخاطر و دیوانه بودهایم
ما هم اسیر طُرّه جانانه بودهایم
ما نیز چون نسیم سحر در حریم باغ
روزى ندیم بلبل و پروانه بودهایم
ما هم به روزگار جوانى ز شور عشق
عبرتفزاىِ مردم فرزانه بودهایم
بر كام خشك ما به حقارت نظر مكن
ما هم رفیق ساغر و پیمانه بودهایم
اى عاقلان! به لذت دیوانگى قسم
ما نیز دلشكسته و دیوانه بودهایم
راجع ب بهمنیا درس حرف بزناااااااااااااااااااااا
گل در بر و مي در كف و معشوق به كام است...سلطان جهانم به چنين روز غلام است
گو شمع مياريد دراين جمع كه امشب....در مجلس ما ماه رخ دوست تمام است
در مذهب ما باده حلال است وليكن....بي روي تو اي سرو گل اندام حرام است
گوشم همه بر قول ني و نغمه چنگ است...چشمم همه بر لعل لب وگردش جام است
در مجلس ما عطر مياميز كه ما را.....هر لحظه زگيسوي تو خوش بوي مشام است
از چاشني قند مگو هيچ وز شكر...زان رو كه مرا از لب شيرين تو كام است
تا گنج غمت در دل ديوانه مقيم است...همواره مرا كوي خرابات مقام است
از ننگ چه گويي كه مرا نام زننگ است....وز نام چه پرسي كه مرا ننگ ز نام است
ميخواره وسرگشته ورنديم نظر باز.....وان كس كه چو ما نيست دراين شهر كدام است
با محتسبم عيب مگوييد كه او نيز....پيوسته چو ما درطلب عيش مدام است
حافظ منشين بي مي ومعشوق زماني...كايام گل وياسمن وعيدصيام است -
بارگذاری...
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...
..قشنگ بود