حرفهایی هست برای گفتن که اگر گوشی نبود نمی گویم
و حرفهایی هست برای نگفتن ؛حرفهایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرو نمی آورد
و سرمایه ی ماورایی هرکس حرفهایی ست که برای نگفتن دارد...
حرفهایی که پاره های تن آدمی اند
و بیان نمیشوند مگرآنکه مخاطب خویش را بیابند...