قصه نگفته مونده , قصه ایی پر از بهونه
تو کدوم مسافر هستی , تو کدوم جاده نشستی
تو که حرمت سکوت رو , تو دلم ساده شکستی
دلم من شبیه جمعه , خسته از این انتظاره
باغ خشکیده ی قلبم , چشم به راه یه بهاره
بیا چشمام پر اشکه , بیا که پر از گناهم
خسته ام از روزای هفته , یه نشون بزار براهم
تویی عطر گل نرگس , تویی فانوس خیالم
نکنه باشی و نباشم , اینه کابوس خیالم
میشه از ته دل توی قصه تو رو باز هم آرزو کرد

