اشك تو چشمام گردوله زد وقتي نامه وداعت رو خوندم. شايد اين حرف قبليم دروغ باشه ولي با ديدن اون دوتا چيز كه برام پرايويت فرستاده بودي. واقعا ازين كه ذاتت رو نشناخته بودم ناراحت شدم. من به ابراز دوستي هاي اينچنيني كه فقط سالي يك بار اعمال ميشه احترام ميزارم. گرچه حرف كوكاكولا يادم رفته. ولي سير نامه ات كه انسان رو با توهم التماسگونه , مجبور به خوندن ادامش ميكنه تا در نهايت مشت محكمي باشه بر دهان بد خواهانت , برا من هميشه زنده ميمونه عزيز. نميدونم باز مياي يا نه ولي هيچوقت بهت ايميل نميزنم. تا تا اون احترامي كه نسبت به من تظاهر كردي, باعث بشه برگردي.
لرد عزيزم گرچه ابرو حيثيت نزاشتي برام ---- ولي كشت منو اون مرام
به خاطرت جونم و ميدم و هم سرم--- اكه ندم چوخ خرم