نه اوستاد عزیز اتفاقی نیفتاد
ا چه جالب ... یعنی شعر های خودتون هم حفظ نمیشید ؟؟!
میتوانی آنقدر خسته باشی
که خواب را، که کابوس را
حتا مرگ را، پس بزنی
جهان، جوابم کرده است
اتاق از هرّای دیوان و هراس کرکسان
آکنده است
چراغ را خاموش نکن، میترسم
زمزمه را نکـُـش، میترسم
آه که اگر امشب
تنها همین امشب
صبحی داشته باشد
دیگر جهان، همیشه
آفتابی
خواهد بود
شب استادترین استاد دنیا هم به خیر