دلم از گریه گرفته است بیا خنده کنیم
خنده ای گرم و دلاویز و فریبنده کنیم
*
حرفی از رفته و آینده و بیجا نزنیم
سینه ها را همه از قهقهه آکنده کنیم
*
آنچه در خلوت دل هست به کنجی بنهیم
همه را یکسره با عاطفه شرمنده کنیم
*
عشق را حرمت دیرینه و شایسته دهیم
خنده گر روزنه ای هست فزاینده کنیم
*
بد بگوییم و بجز میکده جایی نرویم
حرکاتی همه خوب و همه زیبنده کنیم
*
مهربان باش که بی مهری سر آغاز غم است
بهتر آنست که این کار برازنده کنیم
*
آسمان دل اگر ابر و اگر صاف چه باک
ابرها را همه از سینه پراکنده کنیم