سلام دوست خوبم عیدت مبارک...اینم آواتورت
-
عیدت مبارک ...
امید، آهستگی و ملایمت زندگی را روشن و شیرین می کند، خشم و تیزی مایه رنج و بلاست.
آهسته رو از عیب جویی می گریزد و شرم و آهستگی را دوست می دارد.
بزرگمهر
نه !
شکايت نکن
کوه هم که باشد
گاهي
دم غروب که مي شود
انگار دلش مي لرزد ...
به خدا قسم
اصلا انگار طور ديگري ست !
انگار ايستاده مي افتد
ايستاده مي گريد
و ايستاده مي ميرد ...
پس گلايه نکن !
...
از تو چه پنهان
با تمام بي پناهي ام
گاهي ايستاده
در پس همين وجود
در پس همين خنده هاي سرد
در پس همين گريه هاي گرم
هي مي ميرم و زنده مي شوم !
...
سخت است
صبور باشي ...
و در حجم اين سکوت
نـفـسـت بنـد نيـايـد ...!
سلام
اينا رو يادت مياد!
بزرگترین نابکاری آن است که بپنداریم برای آنکه برترین باشیم باید دست به ویرانگری چهره دیگران بزنیم.
اُرد بزرگ
قربونت برم عزیزم. ممنون
خدایا !
مرا بیاموز
دعا نم ، عمل کنم ، شجاع باشم.
مرا بیاموز
راه دشواری را بپیمایم
که سرانجام به نوری بی پایان منتهی می شود.
آنجا که "من" ناپدید می گردد ،
و فقط "تو" بر جای می مانی.
silenta
سلام خواهر خوبم
هم شرمندم کردید و هم خوشحال، نمی دونم چی بگم
شرمنده بخاطر اینکه من خیلی کوچکتر از این حرفام و لایق این صحبتها نیستم و خوشحال بخاطر اینکه برداشتم این بود که خیری سر راهتون قرار گرفته که چنین مطلبی نوشتید.
همیشه و در همه حال توکلتون به خدا باشه و فقط از خودش یاری بطلبید، سرفرازی شما خواهر خوبم آرزوی منه.
دلتون به نور ایمان منور باشه انشاالله
به چشم بر هم زدنی
مادرم کودکی هایم را
گذاشت پشت در!
همه چیز شد خاطره ای
برای روزهای مبادا!
برای روزهای "یادش بخیر"
" ای کاش"و...
اما نه من دکتر شدم
و نه تو خلبان !
تنها یادگاری آن روزها
همان تیله های سیاه زیر کمد است
که وقتی در خانه تکانی عید
پیدایشان می کردیم
از شادی، هر بار بزرگتر می شدیم ...
حالا اما ...
آداب این بزرگ شدن، گاهی عذابم می دهد!
بزرگ شدنی که یادم داد
به آدمها لبخند بزنم
حتی اگر دوستشان ندارم!
یاد گرفتم،گریه نکنم
و بلند بلند نخندم!
فریاد نکشم،اخم نکنم و ...
یادم داد، دروغ بگویم!
...
چه احمقانه بزرگ می شویم!
بزرگ شدنی که رسیدن ندارد ...
بازی...حرف...خنده...سلام... ندارد!
آنچه مانده فقط
سایه ی سیاهی از من است
بر دیوار "دوستت ندارم"!
با اینکه من مثل بازیهای کودکی
هنوز لباس سفید بر تن دارم ...
اگر سزاوار است که دوست با جزر زندگیت آشنا شود، بگذار تا با مد آن نیز آشنا شود، زیرا چه امیدی است به دوستی که می خواهی در کنارش باشی، تنها برای ساعات و یا قلمرو مشخص؟
جبران خلیل جبران
آدم ها مي آيند
زندگي مي کنند
مي ميرند
و مي روند
اما ...
فاجعه ي زندگي تو
آن هنگام آغاز مي شود
که آدمي مي ميرد
اما
نمي رود !
مي ماند ...
و نبودنش در بودن تو
چنان ته نشين مي شود
که تو مي ميري در حالي که زنده اي
و او زنده مي شود در حالي که مرده است ...!
آزاده طاهائي
...وقتی بزرگ میشی ، قدت کوتاه میشه ، آسمون بالا می ره و تو دیگه دستت به ابرها نمی رسه و برات مهم نیست که توی کوچه پس کوچه های پشت ابرها ستاره ها چی بازی می کنند .اونا اونقدر دورند که تو حتی لبخندشونم نمی بینی و ماه - همبازی قدیم تو - اونقدر کمرنگ میشه که اگه تموم شب رو هم دنبالش بگردی پیداش نمی کنی ...
وقتی بزرگ میشی ، دور قلبت سیم خاردار می کشی و در مراسم تدفین درختها شرکت می کنی و فاتحۀ تموم آوازها و پرنده ها رو می خونی و یه روز یادت می افته که تو سالهاست چشمهات رو گم کردی و دستات رو در کوچه های کودکی جا گذاشتی. اون روز دیگه خیلی دیر شده ...
فردای اون روز تو رو به خاک می دهند و می گویند : " خیلی بزرگ بود " ...
.
.
.
ولی تو هنوز جا داری تا خیلی بزرگ بشی ، پس بیا و خجالت نکش و نترس ...!
وقتی بزرگ میشی ، دیگه خجالت می کشی به گربه ها سلام کنی و برای پرنده هایی که آوازهای نقره ای می خونند دست تکون بدی ...
وقتی بزرگ میشی ، خجالت می کشی دلت برای جوجه قمری هایی که مادرشون برنگشته شور بزنه. فکر می کنی آبروت میره اگه یه روز مردم - همونهایی که خیلی بزرگ شده اند - دلشوره های قلبت رو ببینند و به تو بخندند ...
وقتی بزرگ میشی ، دیگه خجالت می کشی پروانه های مرده ات رو خاک کنی براشون مراسم بگیری و برای پرپر شدن گلت گریه کنی ...
وقتی بزرگ میشی، خجالت می کشی به دیگران بگی که صدای قلب انار کوچولو رو میشنوی و عروسی سیب قرمز و زرد رو دیدی و تازه کلی براشون رقصیده ای ...
وقتی بزرگ میشی ، دیگه نمی ترسی که نکنه فردا صبح خورشید نیاد ، حتی دلت نمی خواد پشت کوهها سرک بکشی و خونه خورشید رو از نزدیک ببینی ...
دیگه دعا نمی کنی برای آسمون که دلش گرفته، حتی آرزو نمی کنی کاش قدت می رسید و اشکای آسمون رو پاک می کردی ...
سلام
مرسی خواهر گلم. منم ممنونم، متن های شما هم خیلی قشنگن.
با آرزوی موفقیت برای شما، فعلا.
تنها ابزار موفقیت که قطعا به آن نیاز دارید، صرفنظر از اینکه کارتان چیست، این است که بیشتر و بهتر از آنچه از شما انتظار می رود کارآیی داشته باشید و خدمات عرضه کنید.
آگ ماندینو
تو جدا از دیگران نیستی، قضاوت در مورد کارهای نیک دیگران دست کمی از قضاوت در مورد کارهای بدشان ندارد.
وین دایر
موافقم ...
خدا
کلمه ای که شاید مرا یا د سختی ها می اندازد
آری خدا
خدا کسی که در سختیها وجودش را حس می کنم
آی
من چه فراموشکاری هستم
باز شادی را دیدم و خدا رو از یاد بردم
خدا را در آغوش کشیدم ...
خدا زیاد هم بزرگ نیست
خدا در آغوش من جا می شود ...
شاید هم آغوش من خیلی بزرگ است !
خدا پیشانی مرا می بوسد و من از لذت این بوسه مست می شوم ...
خدا یک بار به من گفت:
تو گناهکار مهربانی هستی !
و من خوب می دانم که گناهان من چقدر غیر قابل بخششند ...
و به یاد می آورم که او خداست و می بخشد ...!
چه دردی است در میان جمع بودن
ولی درگوشه ای تنها نشستن
برای دیگران چون کوه بودن
ولی در چشم خود آرام شکستن
برای هر لبی شعری سرودن
ولی لبهای خود همواره بستن
به نزد عاشقان چون سنگ خاموش
ولی در بطن خود غوغا نشستن
سه چیز از ملزومات ایمان است:
اول آنکه وقتی شخصی خشمگین شد خشمش وی را به کارهای ناحق وا ندارد.
دومی اینکه وقتی راضی شد، رضایتش وی را از حق دور نکند.
و سوم آنکه وقتی قدرت گرفت به آنچه حق ندارد دست نبرد.
رسول اکرم (ص)
خيلي ممنون ،به اميد قبولي ارشد ، موفق باشيد
من دختری بودم
تنها در دنیای خودم
آروزیم خانه ای بود در بین درختان ...
من یک رویا داشتم
که از بلندترین نقطه پرواز کنم !
...
میان برگها قدم زدم
و از خدا پرسیدم
من کجا هستم ؟!
...
ستاره ها به من لبخند زدند
و خدا با خیالی آرام به من گفت
در من ...
...
حالا که زمان گذشته است
و خاکستری شده ام
آماده ام تا
از بالاترین نقطه پرواز کنم
...
وحالا میفهمم خدا به من چه گفت ...!
دستهایی که کمک می کنند مقدس تر از لبهایی هستند که دعا می کنند.
کوروش -
بارگذاری...
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...
