خدايا خدايا يگانه تويی
همه گريه ها را بهانه تويی
نگارا نگارا تو باغی بهاری
دل ساده ام را تو نقش و نگاری
شدم چو گلی ز ريشه جدا
به من برسان بهار مرا
بهارا بهارا بهانه مگير
ز خاکستر ما زبانه مگير
کوير دلم را تو باران نوری
تو رودی تو دريا تو شوق عبوری
جدا ز تو اَم غبار هوا
به خود برسان دوباره مرا