کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند***ببرد اجر دو صد بنده که آزاد کند
قاصد منزل سلمی که سلامت بادش***چه شود گر به سلامی دل ما شاد کند
امتحان کن که بسی گنج مرادت بدهند***گر خرابی چو مرا لطف تو آباد کند
یا رب اندر دل آن خسرو شیرین انداز***که به رحمت گذری بر سر فرهاد کند
شاه را به بود از طاعت صدساله و زهد***قدر یک ساعته عمری که در او داد کند
حالیا عشوه ناز تو ز بنیادم برد***تا دگرباره حکیمانه چه بنیاد کند
گوهر پاک تو از مدحت ما مستغنیست***فکر مشاطه چه با حسن خداداد کند
ره نبردیم به مقصود خود اندر شیراز***خرم آن روز که حافظ ره بغداد کند
قاصد منزل سلمی که سلامت بادش***چه شود گر به سلامی دل ما شاد کند
امتحان کن که بسی گنج مرادت بدهند***گر خرابی چو مرا لطف تو آباد کند
یا رب اندر دل آن خسرو شیرین انداز***که به رحمت گذری بر سر فرهاد کند
شاه را به بود از طاعت صدساله و زهد***قدر یک ساعته عمری که در او داد کند
حالیا عشوه ناز تو ز بنیادم برد***تا دگرباره حکیمانه چه بنیاد کند
گوهر پاک تو از مدحت ما مستغنیست***فکر مشاطه چه با حسن خداداد کند
ره نبردیم به مقصود خود اندر شیراز***خرم آن روز که حافظ ره بغداد کند
