چقدر فاصله اینجاست بین آدمها
چقد عاطفه تنهاست بین آدمها
کسی به حال شقایق دلش نمی سوزد
واو هنو ز شکوفاست بین آدمها
کسی به نیت دلها دعا نمی خواند
غروب زمزمه پیداست بین آدمها
چه می شود همه از جنس آسمان باشیم
طلوع عشق چه زیباست بین آدمها
تمام پنجره ها بی قرار بارانند
چقدر خشکی و صحراست بین آدمها
به خاطر تو سرودم چون گمان میکردم تنها تو
دلت به وسعت دریاست بین آدمها....گفتم گمان بود وبس