. . .
و پائیز مثل هر فصل دگر
باز آمد و رفت
و این رسم زمان من و توست!
هر آمدنی را رفتنی ست در کار.
روزهای خزان همه یادگاران ِ تو اند!
روز میلاد ِ تو اند. . .
روز میلاد ِ منند.
روز میعاد من و تو.
من و دل ماندیم در حسرتِ تو. . .
در حسرتِ یک پائیز دگر
آه ...پائیز هم آمد و رفت!
دل بسوزاند و برفت..
افسوس ....
پائیز هم آمد و رفت!