phalagh
مدیر بازنشسته
تقصیر من نیست.
تقصیر شاعره...
مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
تقصیر شاعره...
تو بسي سمن بران را به کنار در گرفتي
نفسي کنار بگشا بنگر کنار ديگر
خنک آن قمار بازي که بباخت آنچه بودش
بنماند هيچش الا هوس قمار دیگر
روزه یک سو شد و عید آمد و دلها برخاست
می به خمخانه بجوش آمد و میباید خواست
باده نوشی که در او روی و ریایی نبود
بهتر از زهد فروشی که در او روی و ریاست
تا هشياري به طعم مستي نرسي
تا تن ندهي به جان‌پرستي نرسي
تا در غم عشق دوست چون آتش و آب
از خود نشوي نيست، به هستي نرسي
تا تن ندهي به جان‌پرستي نرسي
تا در غم عشق دوست چون آتش و آب
از خود نشوي نيست، به هستي نرسي
دوش در حلقه ی ما قصه ی گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله ی موی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله ی موی تو بود
دوش بگو باده کجا خورده ای
مست شدی باده چرا خورده ای
می زند از چشم و لبت جوش می
دوش مگر میکده را خورده ای
دردی پیمانه تو را نوش باد
کز قدح اهل صفا خورده ای
باد حلالت که چنین باده ای
در سحر از دست خدا خورده ای
ای شاهد افلاکی در مستی و در پاکی
من چشم تو را مانم تو اشک مرا مانی
من چشم تو را مانم تو اشک مرا مانی
یک بار بی خبر به شبستان من درآ
چون بوی گل، نهفته به این انجمن درآ
از دوریت چو شام غریبان گرفته‌ایم
از در گشاده‌روی چو صبح وطن درآ
ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت
این قدر با بخت خواب آلود من لالا چرا؟
تن تو خاک تيره را شد فرش
دل و جان تو تاج و قبه‌ي عرش
دل و جان تو تاج و قبه‌ي عرش
دوش آنچه برفت در ميان تو و من
نتوان نوشتن و نه بتوان گفتن
روزي که سفر کنم از اين کهنه وطن
افسانه کند از آن شکن‌هاي کفن!
(دوست خوبم! ببخشا که امتيازهايم براي شعر زيبايت غيرفعال است)
نتوان نوشتن و نه بتوان گفتن
روزي که سفر کنم از اين کهنه وطن
افسانه کند از آن شکن‌هاي کفن!
(دوست خوبم! ببخشا که امتيازهايم براي شعر زيبايت غيرفعال است)
paras2
عضو جدید
ناگهان
عشق
آفتاب وار
نقاب بر افکند
و بام و در
به صورت تجلي
در آکند،
شعشه آذرخش وار
فروکاست
و انسان
برخاست
«استاد شاملو»
آخرین ویرایش:
دنیا چو حباب است ولیکن چه حباب؟
نه بر سر آب بلکه بر روی سراب!
آن هم چه سرابی که ببینند به خواب!
آن خواب چه خواب خواب بد مست خراب!
نه بر سر آب بلکه بر روی سراب!
آن هم چه سرابی که ببینند به خواب!
آن خواب چه خواب خواب بد مست خراب!
بعضي به صفات حيدر کرارند
بعضي ديگر ز زخم تو بيمارند
عشقت گويد درست خواهم در راه
گويي تو که ني‌شکستگان بسيارند
"مولانا"
زان يار دلنوازم، شکري است با شکايت
گر نکته‌دان عشقي، بشنو تو اين حکايت:
بي‌مزد بود و منت، هر خدمتي که کردم
يا رب مباد کس را، مخدوم بي‌عنايت!
در اين شب سياهم گم گشت راه مقصود
از گوشه‌‌اي برون آي! اي کوکب هدايت!
از هرطرف که رفتم، جز وحشتم نيفزود
زنهار از اين بيابان! وين راه بي‌نهايت!
(چقدر اين شعر رو من دوست دارم!)
گر نکته‌دان عشقي، بشنو تو اين حکايت:
بي‌مزد بود و منت، هر خدمتي که کردم
يا رب مباد کس را، مخدوم بي‌عنايت!
در اين شب سياهم گم گشت راه مقصود
از گوشه‌‌اي برون آي! اي کوکب هدايت!
از هرطرف که رفتم، جز وحشتم نيفزود
زنهار از اين بيابان! وين راه بي‌نهايت!
(چقدر اين شعر رو من دوست دارم!)
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |