مشاعرۀ سنّتی

[mani24]

حکیمان دوري را شرط دوستي گفته اند

حکمتت کو که چنين ناله ز دوري کرده اي؟
* * * * ** * * * * * * *

* * * * ** * * * * * *

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]یا رب گناه جمله جهان را به ما ببخش[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]ما را سپس به رحمت بی منتها ببخش[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]هر چند ما نه ایم سزاوار رحمتت[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]ما را بدانچه نیست سزاوار ما ببخش[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]ناشناس[/FONT]​

 

[امالیا]

یا رب گناه جمله جهان را به ما ببخش
ما را سپس به رحمت بی منتها ببخشهر چند ما نه ایم سزاوار رحمتتما را بدانچه نیست سزاوار ما ببخشناشناس​

سعدي به روزگاران مهري نشسته بر دل
بيرون نميتوان كرد الا به روزگاران

 

[mani24]

سعدي به روزگاران مهري نشسته بر دل
بيرون نميتوان كرد الا به روزگاران

نه قوتی که توانم کناره جستن از او​

نه قدرتی که به شوخیش در کنار کشم​

نه دست صبر که در آستین عقل برم​

نه پای عقل که در دامن قرار کشم​

ز دوستان به جفا سیرگشت مردی نیست​

جفای دوست زنم گر نه مردوار کشم​

 

[nasim_shsh]

میان لاله و نرگس چه فرق،هردو خوشند
که گل بطرف چمن هرچه هست عشوه گریست

 

[self.f_t_m990]

میان لاله و نرگس چه فرق،هردو خوشند
که گل بطرف چمن هرچه هست عشوه گریست

تا دل به تو پيوستم، راه همه در بستم
جايی که تو بنشينی، بس فتنه که برخيزد

 

[nasim_shsh]

تا دل به تو پيوستم، راه همه در بستم
جايی که تو بنشينی، بس فتنه که برخيزد

در ره ویران دل، اقلیم دانش ساختن***در ره سیل قضا،بنیاد و بنیان داشتن
دیده را دریا نمودن،مردمک را غوصگر***اشک را مانند مروارید غلطان داشتن

 

[self.f_t_m990]

در ره ویران دل، اقلیم دانش ساختن***در ره سیل قضا،بنیاد و بنیان داشتن
دیده را دریا نمودن،مردمک را غوصگر***اشک را مانند مروارید غلطان داشتن

نازك آراي تن ساق گلي
كه به جانش كشتم
و به جان دادمش آب
اي دريغا به برم مي شكند

 

[nasim_shsh]

دادگر تو را فلک جرعه کش پیاله باد
دشمن دل سیاه تو غرقه به خون چو لاله باد

 

[mani24]

دادگر تو را فلک جرعه کش پیاله باد
دشمن دل سیاه تو غرقه به خون چو لاله باد

داروی دل نمی‌کنم کان که مریض عشق شد​

هیچ دوا نیاورد باز به استقامتش​

هر که فدا نمی‌کند دنیی و دین و مال و سر​

گو غم نیکوان مخور تا نخوری ندامتش​

جنگ نمی‌کنم اگر دست به تیغ می‌برد​

بلکه به خون مطالبت هم نکنم قیامتش​

 

[self.f_t_m990]

داروی دل نمی‌کنم کان که مریض عشق شد​

هیچ دوا نیاورد باز به استقامتش​

هر که فدا نمی‌کند دنیی و دین و مال و سر​

گو غم نیکوان مخور تا نخوری ندامتش​

جنگ نمی‌کنم اگر دست به تیغ می‌برد​

بلکه به خون مطالبت هم نکنم قیامتش​

شب چشم نیم مستش وا شد ز خواب نیمی

در دست فتنه دادند جام شراب نیمی

موج خجالت سرو پیداست از لب جو

کز شرم قامت او گردیده آب نیمی

 

[mx_2000]

شب چشم نیم مستش وا شد ز خواب نیمی

در دست فتنه دادند جام شراب نیمی

موج خجالت سرو پیداست از لب جو

کز شرم قامت او گردیده آب نیمی

یاد تو شب و روز قرین دل ماست
سودای دلت گوشه نشین دل ماست
از حلقهٔ بندگیت بیرون نرود
تا نقش حیات در نگین دل ماست
​

 

[F A R Z A N E]

یاد تو شب و روز قرین دل ماست
سودای دلت گوشه نشین دل ماست
از حلقهٔ بندگیت بیرون نرود
تا نقش حیات در نگین دل ماست
​

تو را افسون چشمانم ز ره برده ست ومی دانم
چرا بیهوده می گویی دل چون آهنی دارم
نمیدانی نمیدانی که من جز چشم افسونگر
در این جام لبانم باده مرد افکنی دارم

 

[mx_2000]

تو را افسون چشمانم ز ره برده ست ومی دانم
چرا بیهوده می گویی دل چون آهنی دارم
نمیدانی نمیدانی که من جز چشم افسونگر
در این جام لبانم باده مرد افکنی دارم

مُرغسان از قفس خاک هوایی گشتم
به هوایی که مگر صید کند شهبازم

 

[F A R Z A N E]

مُرغسان از قفس خاک هوایی گشتم
به هوایی که مگر صید کند شهبازم

مرگ من روزی فرا خواهد رسید
در بهاری روشن از امواج نور
در زمستانی غبار الود و دور
یا خزانی خالی از فریادو شور

 

[mx_2000]

مرگ من روزی فرا خواهد رسید
در بهاری روشن از امواج نور
در زمستانی غبار الود و دور
یا خزانی خالی از فریادو شور

روي قبرم بنويسيد مسافر بوده است

بنويسيد که يک مرغ مهاجر بوده است

بنويسيد زمين کوچه ي سرگرداني است
او در اين معبر پرحادثه، عابر بوده است
​

 

[mani24]

روي قبرم بنويسيد مسافر بوده است

بنويسيد که يک مرغ مهاجر بوده است

بنويسيد زمين کوچه ي سرگرداني است
او در اين معبر پرحادثه، عابر بوده است
​

تکیه بر اختر شب دزد مکن کاین عیار​

تاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو​

گوشوار زر و لعل ار چه گران دارد گوش​

دور خوبی گذران است نصیحت بشنو​

 

[مهندکس]

تکیه بر اختر شب دزد مکن کاین عیار​

تاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو​

گوشوار زر و لعل ار چه گران دارد گوش​

دور خوبی گذران است نصیحت بشنو​

وقت غنیمت شمار ار نه چو فرصت نماند

​

ناله که راداشت سود آه کی آمد به کار
​

​

 

[baran72]

وقت غنیمت شمار ار نه چو فرصت نماند


ناله که راداشت سود آه کی آمد به کار


​

راهي به خدا دارد خلوتگه تنهايي

آنجا كه روي از خود و آنجا كه به خود آيي

 

[AinOs]

راهي به خدا دارد خلوتگه تنهايي

آنجا كه روي از خود و آنجا كه به خود آيي

يا رب از ابر هدايت برسان باراني
پيش تر زانكه چو گردي ز ميان برخيزم

 

[baran72]

يا رب از ابر هدايت برسان باراني
پيش تر زانكه چو گردي ز ميان برخيزم

موج پر جوشم من از دريا نمي گيرم كنار
مي نهم بر دوش طوفان كوله بار خويش را
بس كه مي پيچد به خود امواج اين گرداب سخت
ساحل از كف مي دهد اينجا قرار خويش را

 

[sorona]

موج پر جوشم من از دريا نمي گيرم كنار
مي نهم بر دوش طوفان كوله بار خويش را
بس كه مي پيچد به خود امواج اين گرداب سخت
ساحل از كف مي دهد اينجا قرار خويش را

ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست

بی بادهٔ گلرنگ نمی‌باید زیست

این سبزه که امروز تماشاگه ماست

تا سبزهٔ خاک ما تماشاگه کیست

 

[self.f_t_m990]

ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست

بی بادهٔ گلرنگ نمی‌باید زیست

این سبزه که امروز تماشاگه ماست

تا سبزهٔ خاک ما تماشاگه کیست

تا آمدم که با تو خداحافظی کنم
بغضم امان نداد و خدا...در گلو شکست!!!

 

[nasim_shsh]

تا آمدم که با تو خداحافظی کنم
بغضم امان نداد و خدا...در گلو شکست!!!

تشنه و دور از کنار چشمه سار
میسرودم این غزل بی اختیار

 

[mani24]

تشنه و دور از کنار چشمه سار
میسرودم این غزل بی اختیار

روی مژگان نازکم می ریخت
چشمهای تو چون غبار طلا
تنم از حس دستهای تو داغ
گیسویم در تنفس تو رها
می شکفتم ز عشق و می گفتم
«هر که دلداده شد به دلدارش
ننشیند به قصد آزارش
برود، چشم من به دنبالش
برود، عشق من نگهدارش»

 

[self.f_t_m990]

روی مژگان نازکم می ریخت
چشمهای تو چون غبار طلا
تنم از حس دستهای تو داغ
گیسویم در تنفس تو رها
می شکفتم ز عشق و می گفتم
«هر که دلداده شد به دلدارش
ننشیند به قصد آزارش
برود، چشم من به دنبالش
برود، عشق من نگهدارش»

شکر ایزد که به اقبال کله گوشه گل

نخوت باد دی و شوکت خار آخر شد

 

[mani24]

شکر ایزد که به اقبال کله گوشه گل

نخوت باد دی و شوکت خار آخر شد

داروی دل نمی‌کنم کان که مریض عشق شد​

هیچ دوا نیاورد باز به استقامتش​

هر که فدا نمی‌کند دنیی و دین و مال و سر​

گو غم نیکوان مخور تا نخوری ندامتش​

 

[self.f_t_m990]

داروی دل نمی‌کنم کان که مریض عشق شد​

هیچ دوا نیاورد باز به استقامتش​

هر که فدا نمی‌کند دنیی و دین و مال و سر​

گو غم نیکوان مخور تا نخوری ندامتش​

شفا ز گفته شکرفشان حافظ جوی

که حاجتت به علاج گلاب و قند مباد

 

[mani24]

شفا ز گفته شکرفشان حافظ جوی

که حاجتت به علاج گلاب و قند مباد

دیر آمدی‌ای نگار سرمست​

زودت ندهیم دامن از دست​

بر آتش عشقت آب تدبیر​

چندان که زدیم بازننشست​

 

[self.f_t_m990]

دیر آمدی‌ای نگار سرمست​

زودت ندهیم دامن از دست​

بر آتش عشقت آب تدبیر​

چندان که زدیم بازننشست​

تا تو ز بیغوله گذر میکنی

رهزن طرار تو را در قفاست


دیده ببندی و درافتی بچاه

این گنه تست، نه حکم قضاست

 

[mani24]

تا تو ز بیغوله گذر میکنی

رهزن طرار تو را در قفاست


دیده ببندی و درافتی بچاه

این گنه تست، نه حکم قضاست

تا به گریبان نرسد دست مرگ
دست ز دامن نکنیمت رها

دوست نباشد به حقیقت که او
دوست فراموش کند در بلا​