چرا تزريق به مخازن نفت، اولويت اصلي در مصرف گاز طبيعي است؟

امروزه روش‌هاي مختلفي براي افزايش بازيافت نفت در دنيا اعمال مي‌شود كه بنابر ويژگي‌هاي هر مخزن نفتي، با يكديگر متفاوت هستند. از اين رو، يافتن روش بهينه براي افزايش بازيافت نفت از مخازن، نيازمند انجام مطالعات جامع و سپس اعمال روش مناسب است. در كشور ما بنابر شرايط موجود، تزريق گاز به مخازن نفتي براي بازيافت نفت، براي بيشتر مخازن كشور مناسب تشخيص داده شده است. در مطلب، نظرات خانم مهندس خالقي، رييس امور برنامه­هاي بلندمدت برنامه‌ريزي تلفيقي شركت ملي نفت، در اين مورد بيان شده است:
مقدمه


در حوزة صنعت انرژي و اقتصاد كلان جامعه، صيانت از منابع و ذخاير نفت خام به‌عنوان يكي از ضروريات مهم و استراتژيك مطرح است. زيرا در حال حاضر، وابستگي كشور به درآمدهاي نفتي به‌گونه‌اي است كه حتي نوسانات قيمت نفت خام از طريق تأثير بر درآمدهاي ناشي از صدور، بر روند فعاليت‌هاي اقتصادي كشور تاثير قابل ملاحظهِ‌اي خواهد داشت
.


اهميت تزريق به مخازن نفتي

تزريق گاز به ميادين نفتي همواره يكي از اولويت‌هاي مهم شركت ملي نفت ايران در چارچوب اهداف كيفي اين شركت به شمار رفته است. اين امر به چند دليل عمده از اهميت خاصي برخوردار است:

• لزوم حفظ حق آيندگان از منابع هيدروكربوري

• لزوم نگهداشت ثروتي ملي كه بايد تأمين‌كننده سرمايه‌گذاري‌هاي بلندمدت بخش نفت و ديگر بخش‌هاي اقتصاد و استحكام‌بخش زيرساخت‌هاي اقتصادي كشور باشد.

• وابستگي اقتصاد ايران به درآمدهاي ناشي از صادرات نفت خام


سه عامل تعيين‌كننده

با توجه به ويژگي‌هاي خاص منابع نفتي كشور و نيز رفتار مخزن در قبال تزريق گاز، توجه به دونكته اساسي در تزريق گاز به مخازن، ضروري است:

1- با توجه به ويژگي‌هاي خاص فيزيكي و شيميايي هر ميدان، تزريق گاز با حجم و تركيبي مناسب با مديران صورت پذيرد.

2- تزريق گاز در زمان مقتضي و مناسب انجام شود تا از هرزروي نفت ميدان جلوگيري گردد. عدم تزريق به موقع به يك ميدان، آسيب‌هاي جبران‌ناپذير و غيرقابل برگشتي را به ميدان وارد خواهد ساخت؛ به گونه‌اي كه افزايش تزريق گاز به يك ميدان در زماني پس از زمان مقتضي در بسياري موارد، هيچگونه تأثيري در بازيافت ثانويه نفت نخواهد داشت
.

بنابراين، توجه به حجم و تركيب گاز تزريقي و نيز زمان مناسب تزريق، سه عامل مهم و تعيين‌كننده براي تأثيرپذيري هرچه بيشتر ميدان از برنامه‌هاي تزريق است.


لزوم تزريق گاز به ميادين

بررسي مقايسه‌اي استفاده از گاز در بخشهاي مختلف مصرف‌كننده، نشان مي‌دهد كه شاخص نت يك گاز در بخش تزريق معادل 11 سنت / متر مكعب است كه از نت يك گاز در ساير بخشهاي مصرف‌كننده بيشتر است (شاخص نت يك، نشان‌دهندة بازدهي اقتصادي هر واحد گاز طبيعي مصرف شده در هر بخش از بعد اقتصادي است) بر اين اساس مي‌توان گفت نخستين اولويت مصرف گاز، تزريق است.

بنابراين صيانت از منابع نفتي كشور و انجام به موقع برنامه‌هاي تزريق، نه تنها از بعد اقتصاد بخشي بلكه از بعد استراتژيك اقتصاد شركتي و اقتصاد كلان جامعه از اولويت خاصي در مقايسه با ساير مصارف برخوردار است و اين امر، ضرورت توجه هرچه بيشتر به اين بخش را آشكار مي‌كند.


تأمين گاز مورد نياز تزريق و منافع اقتصادي كشور

براي تأمين گاز مورد نياز تزريق به ميادين نفتي، تدوين برنامه‌هاي توليد (عرضه) و نيز، پيش‌بيني ميزان تقاضاي گاز طبيعي، اهميت فراوان دارد. گاز طبيعي يكي از حامل‌هاي انرژي با ويژگيهاي خاص اقتصادي (جايگزيني با فرآورده‌هاي نفتي)، اجتماعي و زيست‌محيطي است كه جاذبه خاصي را از نظر مالي و بخشي دارد. علاوه بر آن ايجاد امنيت عرضه انرژي در كشور رابطه مستقيمي با برنامه‌هاي توليد اين حامل انرژي دارد. اما بايد به اين واقعيت توجه كرد كه تخصيص توليد محدود گاز طبيعي در دوره‌هاي زماني مشخص، بايد با درنظر گرفتن اولويت‌هاي مصرف (اعم از مصارف‌بخشي، تزريق و صادرات) انجام شود؛ به‌عبارتي منافع اقتصادي كوتاه‌مدت، ميان‌مدت و بلندمدت كشور را بايد در چارچوب سياستهاي كلان اقتصادي كشور و به طور همزمان مورد توجه قرار داد.

منبع : http://naft.itan.ir/?ID=502
 
بالا