گفتگو با خدا(::: مناجات نامه :::)
- شروع کننده موضوع نسیم
- تاریخ شروع
خـــُدایـــا!!!
مـــی تــَوانَـــمـــ اَنـــدَکـــی با تــو خَلوَتـــ کُنَمـــ؟؟؟
قـــول مـــی دَهَمـــ بیشتـــَر از چــَند لَــحــظهـــ وَقـــتــَتـــ را نَگـــیرَمــــ!
.
.
.
.
گــوشَتـــ را جـــلو بیاوَر...
بیا
بیا نــَزدیکـــ تر...
"من خستـــهـــ اَمـــ"
مـــی شـــِنَـــوی؟؟؟
مـــی تــَوانَـــمـــ اَنـــدَکـــی با تــو خَلوَتـــ کُنَمـــ؟؟؟
قـــول مـــی دَهَمـــ بیشتـــَر از چــَند لَــحــظهـــ وَقـــتــَتـــ را نَگـــیرَمــــ!
.
.
.
.
گــوشَتـــ را جـــلو بیاوَر...
بیا
بیا نــَزدیکـــ تر...
"من خستـــهـــ اَمـــ"
مـــی شـــِنَـــوی؟؟؟
خدایا !
مـــــــرا متبــــــرک گـــــردان ، تـــــا در دنیــــــایی که همــــه
به دنبال لذت ، تملک و قدرتند ، دیدگانم بر تـــو دوخته بـــاشد
مگذار از پی چیزهـــایی روم ، که مــــرگ آنهـــا را می رباید
بلکه به جستجوی چیزهایی برآیم ، که زنـــــدگی را در بـــــر دارنـــد
من با گوهرهای زمین ، با زر و سیم
بــــــا دارایـــــی و ملــــک چه کنـــم ؟
ثــروت عشــــــق تــــــو را میخواهم !
خدایم خداییست
که اگر سرش فریاد بزنم
بجای اینکه با مشت به دهانم بزند
با انگشتان مهربانش نوازشم می کند و میگوید:
می دانم جز من کسی نداری
که اگر سرش فریاد بزنم
بجای اینکه با مشت به دهانم بزند
با انگشتان مهربانش نوازشم می کند و میگوید:
می دانم جز من کسی نداری
خدایا من در کلبه حقیرانه خود کسی را دارم که تو در ارش کبریایی خود نداری
من چون تویی را دارم
وتو چون خود نداری
من چون تویی را دارم
وتو چون خود نداری
خدای بزرگ از وقتی خودم را شناختم، خیلی ساده زندگی ام را به این دنیاباختم.
در این روزگار تنهایی به نامم شد، شوکران تلخ نا امیدی به کامم شد.
بدبختی رازود تر از هر کسی شناختم، در این دنیا غیر از ریا و تزویر نیافتم
باران مهمان آسمون سیاه چشما یم شد، کابوس همنشین همیشگی رویاهایم شد
بی کسی نزدیک ترین کسم شد، یاس آمیخته با روح و تنم شد.
در مرداب غم وغصه فرو رفتم، چه بی صدا وآروم شکستم.
گلهای ارزویم آسون پﮋمردندد یاسهای لبخندم راحت خشکیدند.
آسمان زندگی ام ابری وپر غباره، انگار خیال آفتابی شدنم نداره
خدایا میخواهم در اغوش مرگ جای گیرم، اما انگار نمی خوای فنا بشوم یا بمیرم!
پس کمکم کن مهربونم، نگذار توی این دنیا خسته ،تنها، غریب وبی کس بمونم
در این روزگار تنهایی به نامم شد، شوکران تلخ نا امیدی به کامم شد.
بدبختی رازود تر از هر کسی شناختم، در این دنیا غیر از ریا و تزویر نیافتم
باران مهمان آسمون سیاه چشما یم شد، کابوس همنشین همیشگی رویاهایم شد
بی کسی نزدیک ترین کسم شد، یاس آمیخته با روح و تنم شد.
در مرداب غم وغصه فرو رفتم، چه بی صدا وآروم شکستم.
گلهای ارزویم آسون پﮋمردندد یاسهای لبخندم راحت خشکیدند.
آسمان زندگی ام ابری وپر غباره، انگار خیال آفتابی شدنم نداره
خدایا میخواهم در اغوش مرگ جای گیرم، اما انگار نمی خوای فنا بشوم یا بمیرم!
پس کمکم کن مهربونم، نگذار توی این دنیا خسته ،تنها، غریب وبی کس بمونم
آخرین ویرایش:
خدای عزیز میدونی چه حسی دارم الان تنهام کمی دستت رو بده تا با هم بریم جایی دور تا کمی سرم را روی شانه ات بگذارم و راحت اشک بریزم
اینجا کسی نیست تا صدایم را بشنود همه تنها مرا وقتی میخواهند که شادم نه غمگین
دستت را بده و با هم برویم یه گوشه دنج تو یه کافی شاپ و من کلی باهات حرف بزنم و تو تنها گوش بدی
دستت بده تا با هم بریم کنار ساحل وقتی دارم نزدیک اب خروشان و طوفانی و تاریک دریا میشوم ارام دستم را بگیری و بگویی نزدیک نرو ممکن دیگه هیچ وقت نتونی برگردی کنارم
دستت بده یا دستتم بگیر و ببر پیش خودت و خلاصم کن
اینجا کسی نیست تا صدایم را بشنود همه تنها مرا وقتی میخواهند که شادم نه غمگین
دستت را بده و با هم برویم یه گوشه دنج تو یه کافی شاپ و من کلی باهات حرف بزنم و تو تنها گوش بدی
دستت بده تا با هم بریم کنار ساحل وقتی دارم نزدیک اب خروشان و طوفانی و تاریک دریا میشوم ارام دستم را بگیری و بگویی نزدیک نرو ممکن دیگه هیچ وقت نتونی برگردی کنارم
دستت بده یا دستتم بگیر و ببر پیش خودت و خلاصم کن
خدایا کمکم کن
متنفرم از این روزهایی که خودم هم نمی دانم دردم چیست . .
متنفرم از این روزهایی که خودم هم نمی دانم دردم چیست . .
خــــدایا !
همـــہ از تـــو مے خواهنـــد ، بدهـــے
مــــטּ از تــو مــے خواهــم ، بگیـــــرے
خـــــدایا !
ایــــטּ همــہ حس دلتنگــــے را از مـــטּ بگیـــر. . .
همـــہ از تـــو مے خواهنـــد ، بدهـــے
مــــטּ از تــو مــے خواهــم ، بگیـــــرے
خـــــدایا !
ایــــטּ همــہ حس دلتنگــــے را از مـــטּ بگیـــر. . .